Diapers4Us

Algemeen => Luierverhalen => A => Topic gestart door: Jeff op 20 augustus, 2016, 12:57:28

Titel: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 20 augustus, 2016, 12:57:28
Anne en haar moeder

Hoofdstuk 1

De zon scheen volop. “Een mooie dag om de vakantie tegemoet te fietsen,” dacht Anne. Het eerste jaar op de universiteit zat erop. Anne studeert rechten en heeft het op school behoorlijk zwaar gehad. “Volgend jaar moet ik echt meer mijn best gaan doen, anders wordt het nog zo’n jaar met veel stress en weinig plezier.”

Thuis aangekomen ziet ze haar moeder in de tuin zitten. “Hoi mam, lig je lekker te zonnen?”
“Ja, het is prachtig weer. Jammer dat het niet altijd zo mooi is. Al zin in je vakantie?”
“Zeker mam, wel jammer dat we dit jaar niet weggaan. Dat had ik wel gezellig gevonden.”
“Ik ook, maar we gaan heus wel leuke dingen doen hoor, schat. Ik heb alleen niet genoeg geld voor een reis naar een mooi land. Sinds je vader bij ons weg is, lukken dat soort dingen gewoon niet meer.
“Geeft niet, mam. Misschien kunnen we vanavond samen lekker een filmpje kijken?”
“Eigenlijk heb ik al plannen. Ik wil vanavond onze foto’s gaan inplakken, heb je zin om me te helpen, Anne?”
“Ja hoor, maar als je het niet erg vindt, ga ik nu eerst even een dutje doen. Die laatste week was behoorlijk zwaar.”

Anne opende haar ogen. Het was al donker. Toen ze beneden kwam, zag ze haar moeder aan tafel zitten. “Waarom heb je me niet wakker gemaakt voor het eten?” vroeg ze aan haar moeder.
“Toen ik zag hoe vermoeid je was, dacht ik dat je wel tot morgen vroeg door zou slapen.” Wil je iets eten?”
“Nee hoor, ik heb geen trek, maar wel dorst.”
In de keuken aangekomen zag Anne twee babyflessen, een tuitbeker en drie spenen in verschillende maten op het aanrecht liggen. Ze keek er verwonderd naar.
“Mam, wat doen die babyspullen in de keuken. Komt ons buurmeisje een nachtje logeren?”
“Nee hoor,” riep haar moeder vanuit de woonkamer, “die spullen vond ik in de kast toen ik naar fotoboeken zocht. Ze lagen bij de boeken met babyfoto’s van jou. Ik heb ze altijd bewaard. Ik vond het moeilijk om ze zo maar weg te doen. De spulletjes roepen fijne herinneringen bij me op.”
Terwijl Anne naar iets te drinken zocht in de koelkast keek ze nogmaals naar de flesjes. “Eens kijken hoe ze reageert als ik mijn drinken in één van die flesjes doe. Dat wordt lachen.”

Anne kwam bij haar moeder aan tafel zitten en begon uit het flesje te drinken. Haar moeder was druk bezig met het inplakken van de foto’s die ze de afgelopen maanden gemaakt had. Ze had niets in de gaten. Anne verlegde haar aandacht naar één van de babyboeken die haar moeder voor haar gemaakt had. Ze opende het boek en zag allerlei foto’s van zichzelf toen ze nog heel klein was. Ze bekeek de één na de andere foto. Foto’s van in bad gaan, bij haar moeder aan de borst, verschoont worden op de commode tot aan slapend in haar bedje. Zonder er bij stil te staan nam ze af en toe een slokje uit haar flesje.
Plotseling zei haar moeder: “Ah, wat ben je toch ook een schatje.” Ze had Anne uit het flesje zien drinken.
Anne liep rood aan, maar herstelde zich snel: “Haha, dank je mam, ik was benieuwd hoe je zou reageren. Ik had alleen niet verwacht dat je het schattig zou vinden. Eerder gek of zo.”
“Aangezien je inmiddels 19 jaar oud bent, zou ik het gek moeten vinden, maar eigenlijk krijg ik er kriebels van in mijn buik. Het doet me denken aan de tijd dat je nog zo klein was. Ik bewaar daar veel goede herinneringen aan.”

Toen Anne het eerste babyalbum uit had, zocht ze naar de volgende. Haar moeder zag haar zoeken en zei: “Het tweede babyalbum ligt op de tafel bij de bank. Ik kon niet alle boeken tegelijk hiernaartoe tillen. Zullen we die samen op de bank bekijken?”
“Ja, gezellig mam.”
“Ok, neem je flesje ook maar mee.”
Anne gaf haar moeder een vragende blik, maar nam de fles toch maar mee naar de bank.
Samen keken ze naar de foto’s van Anne als baby. Haar moeder gaf veel uitleg bij de foto’s en er werd veel gelachen samen. Toen het album uit was, wilde haar moeder aanstalte maken om naar bed te gaan. Toen ze opstond, zag ze het halfvolle flesje staan. Ze keek naar Anne en zei: “Dit klinkt misschien een beetje raar, maar zou ik alsjeblieft jou het laatste deel van het flesje mogen voeren? Dat lijkt me heerlijk om te doen!”
Anne keek haar moeder aan en wist even niet hoe ze moest reageren. Haar grapje met het flesje werd nu ineens een serieus verhaal. “Jeetje mam, ik weet niet hoor, ik ben een volwassen vrouw, geen baby!”
“Dat weet ik hoor, maar zou het niet leuk zijn als we gewoon even net doen alsof? Ik zou dat heel leuk vinden!”
Ze keek haar moeder nogmaals aan en zag de liefde voor haar dochter in haar ogen en dacht: “Ach, als ik haar daar blij mee maak, het is niet het eind van de wereld, misschien is het wel grappig.”
“O.k. mam, voor deze ene keer, omdat het jou volgens mij blij maakt.”
“Oh wat leuk,” zei haar moeder en tikte met haar handen op haar bovenbenen.
“Wat, wil je ook nog dat ik bij je op schoot kom zitten?”
“Ja, anders vallen kleine meisjes van de bank.”
Anne hield het niet meer en begon keihard te lachen. “Het is dat je mijn moeder bent, anders had ik je voor gek verklaart. Vooruit dan maar, maar daarna ben ik weer gewoon je volwassen dochter, o.k.?”
“Dat is goed, schatje, kom nu maar bij mama op schoot.”
Nog steeds lachend kwam Anne bij haar moeder op schoot zitten. Ze moest even wat schuiven voordat ze comfortabel zat. Haar moeder pakte het flesje en zette de speen van de fles bij Anne aan haar lippen. Anne begon rustig te drinken. Af en toe moest ze tussendoor een beetje giechelen. Het bleef een gek idee om zo bij je moeder op schoot te zitten terwijl je gevoerd wordt. Hoe langer ze zo samen op de bank zaten, hoe fijner Anne het begon te vinden. Het voelde steeds minder raar om zo bij haar moeder te zitten. Ze voelde de warmte van haar moeder en kwam steeds dichter tegen haar aan te zitten. Inge, de moeder van Anne, merkte dit en prees zichzelf gelukkig en dacht: “Wat zou het toch fijn zijn als we dit vaker konden doen. Maar ze zou me misschien voorlopig niet meer aankijken of met me willen praten als ik dat zou voorstellen. Wat bezielt me toch ineens? Komt het, omdat ik sinds kort alleen ben en op zoek ben naar een betere band met mijn dochter, zodat ik me niet zo alleen voel? Zou kunnen, maar waarom dan op deze manier? Je kunt op heel veel andere manieren een goede band met je dochter onderhouden?”

Toch kon Inge de gedachten niet verdrijven. Toen het flesje leeg was, keek ze Anne aan en zei: “Ik wou dat we dit vaker konden doen. Ik weet dat je me voor gek verklaart, maar het geeft me zulke fijne gevoelens. Ik weet dat je een volwassen vrouw van 19 bent, maar soms zie ik je nog graag als mijn kleine meid. Ik wil voor je zorgen zoals ik dat vroeger deed.”
“Mam, ik geef toe dat ik het net ook fijn vond, eerlijk waar, maar dit kan toch niet? Wat zouden andere mensen denken? Ze stoppen ons in een inrichting!”
“Anderen hoeven dit niet te weten, schatje van me. Dit is iets tussen jou en mij.”
“Maar wat wil je nu eigenlijk zeggen mam? Dat je me de komende tijd vaker een flesje wilt geven?”
“Ja, maar eigenlijk wil ik zo af toe weer helemaal voor je zorgen, zoals ik dat vroeger deed. Dat lijkt me zo fijn, dat kun je je niet voorstellen!”
“Nee, dat klopt, maar ik weet het niet hoor. Ik weet nog niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. Je overvalt me ook een beetje. Ik verklaar je zeker niet voor gek. Ik vind het eigenlijk heel lief van je, maar ik moet hier wel even over nadenken.”
“Natuurlijk schat, dat begrijp ik. Slaap er rustig een nachtje over en dan hoor ik het nog wel. Mocht je het niet willen, dan begrijp ik dat heel goed. Maar neem van mij aan dat ik je dit verteld hebt uit pure moederliefde en dat ik niets dan goeds wil voor jou. En als dit daar niet bij hoort, accepteer ik dat en doen we net of we dit nooit besproken hebben.”
“Ok mam, ik ga nu naar bed. Welterusten en tot morgen.”

Nadat Anne haar tanden had gepoetst en in bed was gaan liggen, moest ze steeds weer aan het voorstel van haar moeder denken. Aan de ene kant leek het haar heel fijn, gezien het gevoel dat ze had toen ze bij haar moeder op schoot zat. Maar aan de andere kant vond ze dat dit waarschijnlijk niet de beste manier was om zo met haar moeder om te gaan. Ze bleef lange tijd liggen malen totdat ze het zat was. “We zien morgen wel weer verder,” dacht ze bij zichzelf. Ze kon het uiteindelijk loslaten en viel niet veel later in slaap………

Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Heronimus op 21 augustus, 2016, 10:10:07
dit smaak naar meeer !!!! >:D
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 21 augustus, 2016, 10:20:53
Hoofdstuk 2

Om tien uur ’s ochtends werd Inge wakker. Ze kleedde zich aan en liep de trap af. In de keuken aangekomen zette ze koffie en dekte de tafel voor het ontbijt. Ze had Anne nog niet gezien. Ze zag het gebruikte flesje op het aanrecht staan. Haar gedachten gingen terug naar gisteravond. Diep van binnen schaamde ze zich een beetje. Ze had zich tegenover haar bloedeigen dochter een beetje laten gaan. Ze had haar dochter gevraagd dingen te doen die “normale” ouders niet aan een volwassen dochter zouden vragen. “Maar waarom voelde het dan zo goed? Waarom was ze zo blij om haar dochter op schoot te hebben en een flesje te geven? Waarom wilde ze haar dochter weer het liefst als een klein kind verzorgen?” Ze kon geen antwoord geven op haar eigen vragen, maar één ding wist ze wel: “Dit heerlijke gevoel van binnen wil ik de komende tijd vaker hebben. Als Anne straks wakker is, zal ik proberen haar over te halen. Ze zei toch dat ze het fijn vond? Het kan nog veel fijner worden als ik weer helemaal voor je kan zorgen!”

Anne werd wakker met een grote glimlach op haar gezicht. Ze had heerlijk geslapen. De vakantie kon nu echt beginnen! Ze pakte haar telefoon en keek of ze nog nieuwe berichten had gekregen. “Hé, een berichtje van Julia. Of ik zin heb om mee te gaan naar de stad vandaag? Even lekker shoppen om de afgelopen week uit mijn hoofd te zetten, goed idee!”
Anne liep de trap af op weg naar de keuken. Ze zag dat haar moeder al aan het ontbijt zat. “Goedemorgen, mam! Ik ga vandaag met Julia naar de stad, o.k.?” Ze zag haar moeder uit een soort trans ontwaken alvorens ze haar dochter aankeek en zei; “Wat zeg je liefje? Ik zat even na te denken over gisteravond.”
“Ow,” is alles wat Anne zei, totdat ze zelf ook terugdacht aan gisteravond. “Dat was waar ook. Baby Anne bij mama op schoot. Hoe kan ik dat nu alweer vergeten zijn?”
“En, heb je nog over mijn voorstel nagedacht, Anne?” vroeg Inge.
Anne dacht even goed na en herinnerde zich toen het voorstel van haar moeder. Ze had er helemaal niet meer aan gedacht. Ze wilde haar moeder niet gelijk tijdens de eerste vakantiedag teleurstellen, dus zei ze vluchtig: “Is goed hoor mam, je doet maar.” Vervolgens veranderde ze snel weer van onderwerp en vroeg: “Mam, ik ga vandaag met Julia naar stad. Vind je dat goed?”
“Ja hoor, dat komt me eigenlijk wel goed uit,” zei Inge. Tegelijkertijd dacht ze: “Mooi zo, dan kan ik straks op mijn gemak online wat spulletjes voor Anne gaan zoeken. Ik kan niet wachten!”

Ze ontbeten samen en dronken vervolgens nog een paar bakken koffie. Rond half twaalf ging Anne naar boven om te douchen en zich aan te kleden. Nadat ze aangekleed was, belde ze Julia dat ze eraan kwam. Ze gaf haar moeder een kus en vertrok.

Zodra Anne weg was, liep Inge naar de computer en zette hem aan. Ze wist niet precies waar ze zoeken moest om spulletjes voor haar dochter te vinden, maar ze ging er van uit dat Anne voorlopig wel weg zou blijven. Tijd genoeg dus om op haar gemak op zoek te gaan. Inge vulde “luiers” in bij een zoekmachine en drukte op enter. Er verschenen een heleboel links in het scherm. Bij de zesde link vond ze wat ze zocht. Ze kwam op een site voor volwassen baby’s. Er stonden foto’s, verhalen en er was een chatgedeelte. Tot haar vreugde was er ook een shop. Ze klikte de link van de shop aan en kwam op een deel van de site waar allerlei spullen te koop waren voor volwassen baby’s. Ze keek eerst bij de luiers. Ze bestelde een pak luiers met leuke printjes erop. Daaropvolgend een extra groot aankleedkussen. Ook bestelde ze een aantal rompers en een pyjama. Als laatste bestelde ze nog een speen met “I love mama” erop.
“Zo, dit moet voorlopig wel genoeg zijn,” dacht Inge, “eerst maar eens kijken of Anne het leuk vindt voordat ik nog meer spullen bestel.
Inge betaalde online en sloot vervolgens de computer af. Met een grote glimlach op haar mond zette Inge nog een kopje koffie en droomde weg bij de gedachte aan de dagen die komen gingen.

Voordat Anne en Julia gingen winkelen besloten ze eerst iets te gaan eten in de stad. Ze liepen naar een gezellig café en zochten een tafeltje met voldoende privacy om over van alles te kunnen kletsen. Ze bestelden iets te drinken en bekeken de menukaart. Anne keek Julia aan en zei: “Juul, ik wil je iets vertellen. Maar ik vraag me af of dat zo’n goed idee is.”
“Wat dan, Anne? Je weet toch dat je me alles kunt vertellen, waar ben je anders beste vriendinnen voor?”
“Dat weet ik wel, maar wat ik je wil vertellen is nogal bizar, snap je?”
“Je maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig! Vertel nou maar gewoon wat je dwars zit. Ik beloof dat ik serieus naar je zal luisteren en je niet zal veroordelen.”
“Nou goed dan. Gisteravond is er iets geks gebeurd.”
Anne vertelde Julia het verhaal over haar moeder, het flesje en het voorstel van haar moeder om vaker voor haar te zorgen.
Julia had inmiddels grote ogen opgezet en haar mond stond open van verbazing. “Ik begrijp nu waarom je vooraf het woord bizar gebruikte. Jeetje An, zit je me niet gewoon in de maling te nemen?”
“Nee, echt niet. En het wordt nog erger. Om eerlijk te zeggen vond ik het best fijn. Het was erg prettig om zo dicht bij m’n moeder te zijn. Het voelde heel vertrouwd.
“Ik kan me er niet echt een voorstelling bij maken Anne, maar als jij het zegt, geloof ik je gelijk. Ieder z’n ding, zal ik maar zeggen.” En wat nu?
“Mijn moeder heeft me gevraagd of ik het vaker zou willen doen.”
“En, wat heb je tegen haar gezegd?”
“Ik heb vanmorgen ja gezegd, maar niet omdat ik het zo graag wilde, maar eigenlijk meer om er vanaf te zijn. Eigenlijk weet ik het nog niet zo goed. Aan de ene kant voelde het heel fijn, maar aan de andere kant is het nou niet bepaald iets wat een vrouw als ik behoort te doen.”
“Volgens mij is er maar één iemand die dat kan beslissen en dat ben jij. Wat je ook doet, ik sta achter je. Ik laat je nooit vallen. Ook niet vanwege dit soort dingen. Laat het me maar weten als je iets besloten hebt.”
“Dank je, Juul! Wat fijn dat ik zelfs dit soort dingen met je kan bespreken. Wat houd ik toch veel van je!”
“Ik ook van jou, lieverd. Zullen we dan nu onze lunch gaan bestellen?”
“Graag, ik heb inmiddels flinke trek gekregen.”

De rest van de middag zijn de meiden lekker gaan shoppen. Nadat ze langs het huis van Julia gefietst was, kwam Anne rond half zes thuis. Haar moeder stond inmiddels in de keuken het eten klaar te maken.
Tijdens het eten vroeg Inge: “Heb je een leuke dag gehad?”
“Heerlijk,” zei Anne, “Ik heb lekker geluncht en heb een paar mooie zomerjurkjes in de stad gekocht. En jij mam, heb jij ook een leuke dag gehad?”
“Zeker, ik heb ook geshopt, maar dan online.”
“Oh ja, wat heb je gekocht dan?”
“Spulletjes voor mijn kleine meid,” zei Inge met een mysterieuze glimlach.
“Oh mam, heb je dat nu nog steeds in je hoofd zitten. Volgens mij ben je niet helemaal in orde, maar goed, je doet maar hoor.”
De rest van de maaltijd werd in stilte opgegeten. Ze ruimden samen af en keken nog een film voordat ze beiden naar bed gingen.

Een paar dagen later werd er aangebeld. Inge deed open. Er stond een man voor de deur met twee grote dozen. Inge moest haar handtekening zetten voordat de man weer vertrok. Inge bracht de dozen naar de keuken. Ze pakte een schaar om de tape door te knippen. Ze had inmiddels al flinke kriebels in haar buik. Ze wist dat de spullen vandaag geleverd zouden worden. Daarom was Inge blij dat Anne vandaag met Julia naar het strand was gegaan. Zo zou ze in alle rust de spullen kunnen bekijken, zonder dat haar dochter iets zou merken. Ze opende de eerste doos. Daarin zat een groot pak luiers, de rompers, een pyjama en een grote speen. In de andere doos zat het extra grote aankleedkussen. Inge bekeek alle spullen naar grote tevredenheid. Nu maar hopen dat Anne nog steeds mee wilde werken als ze deze spullen zou zien. Ze bracht alle spullen naar haar eigen slaapkamer. Ze haalde een aantal spullen van het dressoir totdat er niets meer op stond. Vervolgens legde ze het aankleedkussen op het dressoir. Zo was het net een hele, grote commode. De bovenste la ruimde ze ook uit. Hierin deed ze het pak met luiers, de rompers en de pyjama. De speen legde ze op het aankleedkussen. “Zo, en dan nu maar wachten op Anne. Ik hoop dat ze het leuk vindt.”

Aan het eind van de middag kwam Anne thuis van het strand. “Hoi mam, wat was dit een heerlijke dag zeg. Ik ga even douchen, want ik heb allemaal zand in mijn haar.”
“Dat is prima, schat. Ik zie je zo.”
Nadat Anne klaar was met douchen en zich had afgedroogd, liep ze naar haar kamer om zich aan te kleden. Halverwege de hal riep haar moeder of ze even naar haar slaapkamer wilde komen.
“Is goed mam. Vind je het goed als ik me eerst even aankleedt?”
“Nee, ik heb liever dat je nu even komt.”
“Al goed, ik kom eraan. Wat is er zo belangrijk, mam?”
“Ik wil je graag iets laten zien…………….”
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Heronimus op 21 augustus, 2016, 11:21:37
s p a n n e n d ! >:D
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 21 augustus, 2016, 11:25:22
Ben benieuwd naar haar reactie hoe je het omschrijft
Vind je schrijfstijl wel mooi
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: kleine81 op 21 augustus, 2016, 12:51:30
Heel erg leuk verhaal ! ken het vervolg ook al !!!! maar zeg lekker niets
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 21 augustus, 2016, 23:38:05
Heel erg leuk verhaal ! ken het vervolg ook al !!!! maar zeg lekker niets

dat is niet leuk hoor!, Vertel, vertel, ben zo nieuwsgierig
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: kleine81 op 22 augustus, 2016, 08:10:55
Heel erg leuk verhaal ! ken het vervolg ook al !!!! maar zeg lekker niets

dat is niet leuk hoor!, Vertel, vertel, ben zo nieuwsgierig

NEEJE zeg lekker niets!!! Maar weet het al wel
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Ella op 22 augustus, 2016, 08:29:52
ken hem ook al van een andere site :)
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 22 augustus, 2016, 11:02:46
Nou is het helemaal niet leuk meer. 2 tegen 1 durven jullie wel  :headmep
Jeff, kom op met je vervolg en ander moet ik toch op zoek
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 22 augustus, 2016, 21:10:27
Hoofdstuk 3

Anne liep de kamer van haar moeder binnen. Op het dressoir zag ze een groot aankleedkussen liggen. Haar mond viel open van verbazing. “Wat heeft dit te betekenen, mam?”
“Je zei dat je het goed vond als ik een keertje voor je zou zorgen. Ik ben toen op zoek gegaan naar wat spulletjes om dat mogelijk te kunnen maken.”
“Maar mam, toen je me dat vroeg, dacht ik dat je bedoelde om lekker te knuffelen, aandacht aan me te besteden en eventueel mij een flesje melk te geven. Bij het woord “verzorgen” dacht ik niet gelijk aan het zorgen voor een baby. Ik bedoel, ik weet waar een aankleedkussen voor dient en gezien het formaat kan ik me zo indenken voor wie dat aankleedkussen bedoeld is. Dit lijkt me geen goed idee. Ik ben toch geen baby?”
“Schatje, ik weet dat je geen baby bent. Maar het leek me zo leuk om een keertje net te doen alsof. De tijd dat je nog wel een baby was, vond ik als moeder een heerlijke tijd. Ik mis dat! Nu je zo groot bent, heb je steeds minder mijn hulp nodig. Dat maakt me verdrietig. Nog even en je verteld me dat je op zoek gaat naar een eigen woning en dan ben ik helemaal alleen.”
Anne zag dat haar moeder moeite had haar tranen in bedwang te houden. Nu werd Anne ook verdrietig. Ze begon zachtjes te huilen. Haar moeder merkte dit en zei: “Oh lieverd, het spijt me zo. Ik dacht dat je dit misschien wel leuk zou vinden.” Ze nam haar dochter in haar armen en samen huilden ze nog even.

Op een gegeven moment zei Anne: “Mam, ik ben alleen maar verdrietig omdat jij dat bent. Je hebt je hele leven goed voor me gezorgd en ik wil alles doen om jou gelukkig te maken. Ik had dit alleen niet verwacht. Het is niet zomaar iets wat je van me vraagt. Maar omdat ik zie wat het met je doet, ben ik bereid om het een keertje te proberen. Maar ik kan je verder niets beloven!”
“Oh lieverd, wat ben ik blij dat je dat zegt!” Ze liet haar dochter los en keek haar aan. Vervolgens zei ze: “Ik wil dit inderdaad heel graag, maar ik wil het alleen als jij het ook wilt. Ik wil niet dat je dingen tegen je zin in doet, alleen maar om mij gelukkig te maken. Dus denk er even over na en geef me dan een eerlijk antwoord.”
Anne probeerde zich voor te stellen hoe het zou zijn. Het kostte haar moeite om er een beeld bij te krijgen. Wel kreeg ze er een bepaald gevoel bij. Het maakte haar vrolijk bij de gedachte dat ze door dit te doen veel tijd samen door zouden brengen. Ook zou ze van haar moeder waarschijnlijk de volle aandacht krijgen. Nu ze volwassen was werden deze momenten steeds schaarser. Ze ging steeds meer haar eigen leven leiden en daardoor brachten ze samen steeds minder tijd door. Misschien zou het hun weer wat dichter bij elkaar brengen. Ze wilde eigenlijk wel heel graag veel tijd met haar moeder doorbrengen. Na lang nadenken zei Anne: “Ja mam, ik wil het echt proberen. Ik kan me er nu nog niet echt een voorstelling bij maken, maar we kunnen het in ieder geval proberen. Ik weet alleen niet goed wat je van me verwacht.”
Hierop antwoorde Inge: “Laat het allemaal maar lekker van je afglijden. Ik verwacht helemaal niets van je. Laat al je zorgen varen en laat mij volledig voor je zorgen. Laat het allemaal maar rustig op je afkomen. Misschien vindt je het wel heel fijn.”
“O.k. mam, ik zal het proberen.”
Inge nam haar dochter weer in haar armen en zei: “We proberen het gewoon tot morgenochtend en als je het dan niet meer wilt, dan stoppen we ermee en zal ik je er nooit meer mee lastig vallen. Hoe klinkt dat?”
“Dat is goed, mam.”
“Ik heb nog één vraag. Zou je me de komende avond en ochtend “mama” willen noemen. Dat zou ik erg fijn vinden.”
Anne grinnikte en zei: “Ja, mama!”

Ze lieten elkaar los. Anne wist zichzelf even geen houding te geven. Inge zag de vertwijfeling bij haar dochter en ondernam snel actie. Ze knoopte de badjas van haar dochter los en zei: “Vanaf nu hoef je even helemaal niets meer zelf te doen. Laat mama maar goed voor je zorgen.”
Er verscheen een glimlach op het gezicht van Anne en ze liet alle spanning van zich afglijden.
Inge liet de badjas van haar dochter afglijden tot ze naakt voor haar stond. Ze pakte de speen van het kussen af. Ze pakte haar dochter vast en tilde haar voorzichtig op de “commode”. Ze hielp haar dochter vervolgens om een liggende houding aan te nemen. Ze deed het speentje bij Anne in haar mond. “Zuig hier maar lekker op, schatje van me,” zei Inge. Toen Anne op het aankleedkussen lag opende ze de bovenste la van het dressoir. Ze pakte een luier en deed de la weer dicht. Ze vouwde de luier uit en legde hem naast Anne op het aankleedkussen. Anne had inmiddels behoorlijk rode wangen gekregen en wachtte gespannen af wat er zou gaan gebeuren. Haar moeder pakte haar enkels vast en tilde haar benen omhoog met haar knieën richting haar buik. Vervolgens duwde ze haar benen nog iets verder door, waardoor haar billen een klein stukje los kwamen van het kussen. Ze pakte de luier en legde hem voorzichtig onder de billen haar dochter. Ze liet haar benen los zodat haar billen op de luier kwamen te rusten. Ze keek haar dochter aan en glimlachte. Anne glimlachte terug en kreeg een heel warm gevoel van binnen. “Wat voelt die luier lekker zacht,” dacht Anne.
Haar moeder pakte de voorkant van de luier en liet het op haar buik rusten. Aan beide kanten van de luier zat één grote plakstrip. Eerste maakte ze de linker plakstrip los en wreef hem vast ten hoogte van haar buik. Vervolgens de rechter en toen zat de luier netjes om haar dochter. Ze controleerde de lekrandjes en keek of de luier goed strak aansloot op het lichaam van Anne. Nadat ze tevreden was, gaf ze haar dochter een kusje op haar voorhoofd. Ze zag haar blote buik en kon het niet laten om met haar lippen een paar scheetjes op haar buik te laten. Anne begon heel hard te lachen en omdat het kietelde, schopte ze met haar benen in de lucht. Door de plotselinge bewegingen liet ze per ongeluk een windje. Anne kreeg gelijk een rood hoofd. Inge zag haar dochter rood worden en zei: “Het geeft niet hoor, om dit soort dingen hoef je je nu niet druk te maken. Als je een plasje of een poepie moet doen, kun je dat gewoon in je luier doen. Daar hoef je je niet voor te schamen en mama wordt echt niet boos op je. Daar is je luier voor. Als je een vieze luier hebt, zal mama je verschonen. Op dat moment besefte Anne dat haar moeder er vanuit ging dat ze haar luier zou gaan gebruiken. Anne wist niet of ze daartoe in staat zou zijn. Ze besloot dat nog maar niet tegen haar moeder te zeggen. Ze raakte haar luier even aan en ze vond hem erg lekker zitten. De luier gaf haar een gevoel van geborgenheid.

Inge opende de la weer en pakte een romper en een pyjama. Ze pakte haar dochter bij haar schouders vast en liet haar rechtop zitten. Ze deed de romper bij Anne aan en legde haar vervolgens weer op het aankleedkussen. Ze pakte de onderkant van de romper vast en trok hem onder de billen van Anne door. Ze pakte ook de voorkant van de romper vast en drukte de drukknoopjes vast. Ze tilde Anne van de commode af en zette haar op de grond. De romper zat strak om haar lichaam. Hierdoor voelde Anne de luier heel goed zitten. Ze kreeg het er helemaal warm van. “Misschien is dit helemaal zo gek nog niet,” dacht ze. Inge pakte de pyjama van het aankleedkussen en deed hem bij haar dochter aan. “Zo lieverd, we zijn bijna klaar. Ik wil alleen je haar nog even doen.”
Anne deed haar speentje uit en zei: “Mijn haar, het zit toch prima zo, mama?”
“Ik wil er graag twee staartjes in doen met aan beide kanten een mooi strikje. Is dat goed, schatje?”
“Ja hoor, mama. Doe mijn haar maar zoals jij dat wilt.”
Nadat de strikjes in haar haar zaten, pakte ze de hand van Anne vast en nam haar mee naar beneden.

Eenmaal aangekomen in de woonkamer keek ze haar dochter aan en vroeg: “En, wat vind je ervan?”
“Ik vind het allemaal erg spannend, maar toch ook wel leuk. Ik vind het fijn dat je voor me zorgt.”
“Mooi zo, ga nu maar even lekker op de bank zitten, dan zet ik even de tv voor je aan. Ik ga in de tussentijd even een flesje melk voor je maken.”
Anne ging zitten en deed het speentje weer in haar mond. Er schoten allerlei gevoelens door haar heen. Van schaamte tot een absoluut gevoel van genegenheid. Ze besloot alles maar gewoon over haar heen te laten komen. Ze pakte de afstandsbediening en zocht langs de kanalen naar een programma dat ze leuk vond.

Haar moeder kwam terug de woonkamer in met een flesje melk in haar handen. Ze ging naast Anne zitten en zette het flesje op tafel. Ze pakte Anne vast en tilde haar op schoot. Ze legde het hoofd van Anne tegen haar borst en deed het speentje uit haar mond. Ze pakte de fles van tafel en bracht hem naar Anne d’r mond. Anne deed haar mond open en begon te zuigen. De melk gleed over haar tong. Ze voelde dat de melk warm was. Het was best lekker. Ze ontspande en dronk rustig verder. Plotseling kriebelde het in haar onderbuik. Ze kreeg aandrang om te plassen. Ze stopte met drinken en kwam een beetje overeind. Ze keek haar moeder aan, wilde iets zeggen, maar bedacht zich. “Wat moet ik nu doen?” dacht ze.
Haar moeder vroeg: “Wat is er, schat? Doe ik iets verkeerd of vind je de melk niet lekker?”
“Nee mama, dat is het niet.” Ze liet haar hoofd weer op haar moeders borst rusten en besloot verder te drinken. Ze wist even niet wat ze nu moest doen. Ze had een luier om, maar om het nu zomaar te laten lopen, gaat dat niet wat ver? Ze had in haar hele leven nog nooit in haar broek geplast. Ze had er geen idee van hoe dat zou zijn. Haar gevoel zei haar dat het smerig was. Maar eigenlijk kon ze dat helemaal niet weten. Uiteindelijk ontspande ze weer en stelde haar besluit nog even uit, zolang dat nog kon………… 

Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 23 augustus, 2016, 22:22:59
je kan het wel opvoeren tot een bepaalde spanning. Ik durf er niets onder te verwedden maar ik denk (hoop) dat het een natte luier wordt.
Ben benieuwd naar het vervolg en niet weer zo lang wachten hoor.................
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 24 augustus, 2016, 11:33:18
Hoofdstuk 4

Nadat ze het flesje leeggedronken had, zette Inge het flesje terug op tafel. Ze duwde het hoofd van Anne terug tegen haar borst en aaide over haar rug en haar. Plotseling voelde Inge een gloed van warmte bij haar dijbenen. De warme gloed hield aan. “Heeft Anne nou zojuist in haar luier geplast? Zou het werkelijk? Dat zou me zo gelukkig maken. Eindelijk heb ik mijn kleintje terug!”
Langzaam ging Inge met haar hand de pyjamabroek van Anne in. Ze maakte de drukknoopjes van haar rompertje los en voelde aan haar luier. De luier voelde warm en nat. “Oh schatje van me, je luiertje is helemaal nat. Mama zal jou zo even verschonen. Vind je het goed om nog heel even zo te blijven zitten?”
“Ja hoor, mama.” Anne was inmiddels rood aangelopen. Ze had zojuist besloten haar plasje bij mama op schoot te laten lopen. Waar ze een vies gevoel had verwacht, voelde ze nu een fantastische sensatie. “Wat is het heerlijk om in mijn luier te plassen,” dacht ze. “En nog wel bij mijn eigen moeder op schoot, wat zal ze wel niet van me denken nu? Waarom vind ik dit alles zo fijn? Waar komt dat vandaan? Waarom wil ik niets liever dan zo weer een schone luier om krijgen van mama?”
Anne liet haar hoofd op haar moeders borst rusten en sloeg haar armen om haar moeder heen.
Inge dacht: “Wat fijn om zo dicht bij haar te zijn. Ik laat haar voorlopig niet meer los. Ik zou willen dat dit voor altijd zo kon blijven.”

Een minuut of tien later zette Inge de tv uit. Ze tilde Anne van haar schoot af en pakte haar hand vast. “Kom maar met mama mee naar boven. Dan gaan we die vieze luier afdoen. Daarna mag je nog even in bad en dan breng ik je daarna naar bed.”
Anne liep aan de hand van naar moeder naar boven. Ze liepen direct door naar de slaapkamer. Haar moeder tilde haar op de commode. Anne ging liggen en wachtte op wat er komen ging. Haar moeder trok haar pyjamabroek uit en maakte de drukknoopjes van haar romper los. Ze schoof de onderkant van het rompertje tot aan haar navel, zodat de luier vol in het zicht kwam. “Zo, jij hebt goed je best gedaan, liefje! Dat is een volle luier, zeg! Maar dat geeft niet hoor. Mama zorgt ervoor dat je zo weer een schone, droge meid bent.”
Anne keek naar haar moeder, maar zei niets. Ze lag inmiddels volledig op haar gemak. Ze voelde geen schaamte meer. Z e wilde verzorgd worden door haar moeder. Ze had op dit moment geen enkele zorg aan haar hoofd. Het was niet hoe ze haar vakantie voorgesteld had, maar ze zou inmiddels niet meer anders willen. Wat voelde ze zich veilig en geborgen bij haar moeder.
Inge maakte de plakkertjes los en vouwde de luier open. Ze pakte de enkels van Anne vast en duwde haar benen de lucht in. Anne pakte haar eigen voeten vast en begon met haar tenen te spelen. “Goed zo, lieverd. Speel jij maar even met je teentjes, dan kan ik je even goed schoonmaken.”
Inge deed de bovenste la van de commode open en pakte daar een pak met babydoekjes uit. Ze trok de plastic sluiting los en pakte er een vochtig doekje uit. Ze veegde met het doekje langs de schaamstreek van Anne. “Wow, wat is dat koud,” zei Anne. Er liep een rilling door haar lijf.
“Even stil blijven liggen, dan is het zo voorbij,” was de reactie van haar moeder.
Inge pakte een tweede doekje en veegde over de billen van Anne. “Zo, jij bent weer lekker schoon. Kom maar even rechtop zitten, dan trek ik je pyjamatruitje en je rompertje uit. Daarna mag je nog even lekker in bad, voordat ik je naar bed breng.”
Inge rolde de vieze luier op. Toen ze hem weg wilde gooien, bedacht ze zich dat ze nog geen luieremmer had. Ze legde de luier op de grond. “Die gooi ik straks wel beneden in de prullenbak.”

Nadat alles uit was liep Anne aan de hand van haar moeder naar de badkamer. Inge zette de kraan van het bad open en sloot het putje af. Langzaam aan begon het bad vol te lopen. Inge deed er wat badschuim bij. Er kwam geleidelijk aan een flinke sop laag op het water te staan. Inge ging op het toilet zitten en gebaarde naar Anne dat ze bij haar op schoot moest komen zitten. Anne kroop bij mama op schoot en samen wachtten ze tot het bad vol was.
“Stap er maar in Anne, dan ga ik jou eens even lekker wassen.”
Anne deed wat er van haar gevraagd werd en stapte in bad. Het bad was lekker warm. Ze ging languit in bad liggen. Ze deed haar ogen dicht en dacht aan de afgelopen uren. Ze werd helemaal warm van binnen.
Intussen had Inge het deurtje van het badkamerkastje opengedaan. Ze zocht naar de douchegel en shampoo. Ze had geen babyshampoo staan. “Weer iets om op het boodschappenlijstje te zetten,” dacht ze. “Ik wil morgen even met je naar de winkel, Anne. Er zijn een aantal spullen die we nodig als we dit vaker willen gaan doen. Maar de grote vraag is natuurlijk, wil je dit vaker doen?”
“Ik zou niets liever willen, mama,” zei Anne. “Ik vind het heel fijn, dus ja, ik wil dit zeker vaker doen!”
“Dat maakt me heel gelukkig, schat. Dan gaan we morgen dus even samen naar de winkel om wat spulletjes voor je te kopen.”
Inge pakte de shampoo en de douchegel van Anne uit het kastje.
“Kom maar even rechtop zitten, dan kan ik je haren wassen.”
Anne ging rechtop zitten en liet haar haren door haar moeder wassen. Inge nam uitgebreid de tijd en spoelde vervolgens haar haren uit met de douchekop. Daarna tilde Anne rechtop. Ze pakte een washandje en deed er een beetje douchegel op. Ze begon het lichaam van Anne te wassen. “Zo lieverd, je bent weer helemaal schoon. Je mag nog even in bad blijven, dan kom ik je zo afdrogen.”

Inge ging de badkamer uit en liep naar haar slaapkamer. Ze pakte de vieze luier van de grond en liep ermee de trap af. Ze liep de keuken in en gooide de luier in de prullenbak. Ze pakte een velletje papier en ging aan de keukentafel zitten. Bovenaan het papier zette ze: “spulletjes voor Anne.”
Ze dacht even kort na en schreef toen de volgende dingen op:
-   Luieremmer
-   Babyshampoo
-   Babydouchegel
-   Billetjeszalf
-   Talkpoeder
-   Haarspeldjes
Ze liep terug naar de badkamer en pakte een handdoek om Anne af te drogen. Ze vroeg Anne op te staan en ze droogde haar volledig af. Ze pakte een föhn en droogde het haar van Anne. Vervolgens pakte ze hand van haar dochter weer vast en leidde haar terug naar de slaapkamer. Ze tilde Anne weer op de commode. “Nu gaan we zo lekker slapie doen,” zei ze tegen Anne. “Ik doe je nog even een schone luier om en dan breng ik je naar bed.”
“Misschien een gekke vraag, maar wil je me dan nog even een verhaaltje voorlezen?” vroeg Anne.
“Natuurlijk schatje, ik zal zo even een boekje zoeken. Maar nu wil ik dat je even niet meer praat en rustig gaat liggen.” Ze pakte het speentje van Anne en stopte het in haar mond.
Anne deed wat er van haar gevraagd werd en ging rustig op de commode liggen. Ze voelde haar benen de lucht in gaan en nadat haar billen even los waren gekomen van de commode, landde ze met haar billen op de zacht aanvoelende luier. Ze zag hoe haar moeder de luier over haar buik legde en de plakstrips één voor één vastmaakte. Anne mocht weer rechtop komen zitten en kreeg vervolgens een schoon rompertje en haar pyjama weer aan. Ze gaf haar moeder een dikke knuffel.
Inge tilde haar dochter van de commode af en samen liepen ze naar de slaapkamer van Anne. “Ga maar vast op bed zitten, dan ga ik in de boekenkast nog even een boekje zoeken,” zei Inge.

Even later kwam Inge terug met een boek van Jip en Janneke. Anne mocht een verhaaltje uitkiezen en Inge las voor. Na het voorlezen gaf Inge haar dochter een dikke kus op haar voorhoofd en stopte haar in bed. “Welterusten lieverd, tot morgen.”
“Welterusten, mama,” zei Anne. Ze stopte haar speentje terug in haar mond en sloot haar ogen. Ze zag nog net dat haar moeder de lamp uitdeed en de deur achter haar sloot. Anne voelde zich heerlijk. Het was een fijne avond, waarbij moeder en dochter nader tot elkaar waren gekomen. Vlak voordat ze in slaap dreigde te vallen, hoorde ze haar mobieltje. Ze stond op en keek op het schermpje van haar telefoon. Ze zag drie gemiste oproepen van Julia. Ook had ze een whattsapp bericht van Julia ontvangen. Er stond: “Hé An, ik probeer je al de hele avond te bereiken. Leef je nog? Ik kom morgen wel even langs!”
Anne dacht even na over het berichtje. “Als Julia mij zo aantreft, schrikt ze zich een ongeluk. Aan de andere kant wil ik haar wel graag zien morgen. Toen ik haar over het flesje melk vertelde deed ze best aardig en relaxt. Misschien kan ik haar ook wel over de afgelopen avond vertellen. Maar ik heb met mijn moeder afgesproken dat het tussen ons zou blijven en wat nou als ze er niet goed op reageert?”
Uiteindelijk besloot Anne haar toch maar even te bellen. Ze wist alleen nog niet precies wat ze tegen Julia zou gaan zeggen………..
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 24 augustus, 2016, 22:57:32
Dank voor je snelle vervolg en ben nieuwsgierig naar het vervolg
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Adidaslover op 25 augustus, 2016, 10:41:18
Spannend
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 26 augustus, 2016, 15:05:22
Hoofdstuk 5

De telefoon ging over. Het duurde even voordat er opgenomen werd. “Hé An, ik wilde net gaan slapen! Waar was je nou vanavond? Ik kreeg je maar niet te pakken!”
“Ik was gewoon thuis, maar mijn mobieltje lag in mijn kamer en daar ben ik 's avonds bijna niet geweest.”
“Ik vond het echt vreemd. Het is namelijk niets voor jou om zo lang onbereikbaar te zijn. Het is soms net of je getrouwd bent met je telefoon! Het klinkt misschien gek, maar ik was best een beetje ongerust.”
“Ah, dat is lief van je. Maar alles is in orde hoor, alhoewel........eigenlijk is er iets dat ik je moet vertellen, maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is.”
“An, je kunt me toch alles vertellen. Alles is bespreekbaar voor ons, dat weet je toch?”
“Dat weet ik wel, maar dit is best wel choquerend. Ik bespreek het liever niet over de telefoon met je. Je wilde morgen langskomen toch? Dan hebben we het er wel even over.”
“Je maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig. Maar goed, dan zie ik je morgen. Vanaf hoe laat kan ik langskomen?”
“Doe maar na twaalven. Daarvoor ben ik nog met andere dingen bezig.”
“Dat is goed, dan kom ik na de lunch wel even bij je langs. Tot morgen.”
“Tot morgen, Julia. Welterusten.”
“Dankjewel, Anne. En jij ook welterusten. Doei.”

Anne hing op en legde haar telefoon weg. Ze ging weer op bed liggen en trok haar dekbed over haar heen. Zodra ze haar ogen sloot, schoten de beelden van de afgelopen avond weer door haar heen. “Wat een avond zeg! Wat gebeurt er toch met me? Dit alles is zo raar! Maar waarom vind ik het dan toch zo fijn?”
Anne lag nog lang te woelen in haar bed totdat ze uiteindelijk in slaap viel.

Rond negen uur 's ochtends ontwaakte Inge uit een diepe, heerlijke slaap. Ze werd uitgerust wakker en dacht even terug aan gisteravond. Het was precies gegaan zoals ze gehoopt had. In het begin was ze nog een beetje ongerust geweest over de gevoelens van haar dochter. Maar gedurende de avond zag ze dat Anne het fijn vond en de behandeling van haar moeder accepteerde. Inge voelde zich erg gelukkig van binnen. Ze besloot even bij haar dochter te gaan kijken. Ze stond op uit bed en liep naar de slaapkamer van Anne. Ze deed de deur open en zag Anne in bed liggen. Ze lag nog heerlijk te slapen. Ze zag haar speentje op de grond liggen en legde het naast haar kussen. Ze streek voorzichtig door het haar van Anne en besloot dat ze haar nog even zou laten slapen. Ze keek nog eenmaal naar Anne en sloot toen de slaapkamerdeur weer. Inge liep de trap af naar beneden en ging de keuken in. Daar zag ze het boodschappenlijstje liggen dat ze gisteren gemaakt had. “Oh ja, we zouden vandaag even samen naar de winkel gaan. Dan laat ik haar maar niet te lang meer uitslapen.”
Inge liep naar het koffiezetapparaat en zette koffie voor haarzelf. Ze ging aan de keukentafel zitten en zette haar laptop aan. Ze begon online de krant te lezen. “Als ik de krant gelezen heb, ga ik Anne uit bed halen. Ik vraag me af hoe ze op dit alles reageert vandaag?”

Intussen ontwaakte Anne langzaamaan uit haar slaap. Ze rekte zich uit in bed en hoorde het gekraak van haar luier. “Oh ja, dat is waar ook.”
De gebeurtenissen van de afgelopen avond kwamen weer terug. Ze had een beetje gemengde gevoelens. “Gisteravond was fijn, maar het is allemaal wel erg bizar! Moet ik hier wel mee doorgaan?”
Anne bedacht zich dat ze met haar moeder afgesproken had in ieder geval tot het eind van de ochtend mee te werken. “Nou goed dan, we zien het wel over een paar uur.”
Anne stond op uit bed. Ze keek naar zichzelf in de spiegel en het leek net of ze naar een peutertje keek. “Hahaha, ik zie er belachelijk uit, zeg!”
Plotseling voelde ze een behoorlijke druk op haar blaas staan. Anne moest altijd flink plassen als ze 's ochtends wakker werd. Ze stond nog steeds voor de spiegel en besloot haar plas maar gewoon te laten lopen. Ze begon te plassen. “Jeetje, dat is een flinke plas. Ik hoop dat het niet gaat lekken.”
Ze plaste zo hard, dat ze de straal kon horen. Ze durfde tijdens het plassen niet in de spiegel te kijken. Ze wilde haar eigen gezicht even niet zien. Het leek haar nogal genant om haar eigen gezicht te zien, terwijl ze als een baby in haar broek stond te plassen. Toen ze klaar was, trok ze haar pyjamabroek omlaag om de schade op te nemen. Haar romper zat een stuk strakker nu. Ze maakte de drukkertjes van haar romper los en zag haar luier een behoorlijk stuk omlaag hangen. Ze voelde met haar handen aan de luier. “Wow, dat is echt warm.” Het voelde heerlijk aan.
Ze stond nog een tijdje voor de spiegel en dacht na over wat ze nu moest doen. Ze hoorde dat haar moeder al beneden was. “Zal ik naar beneden gaan of hier op haar wachten?” Ze besloot om weer in bed te gaan liggen. Ze ging ervan uit dat haar moeder wel even bij haar zou komen kijken. “Zal ze verder gaan met wat we aan het doen zijn, of ze ziet ze ervan af? Misschien heeft ze zich bedacht en is ze tot de conclusie gekomen dat dit alles misschien een beetje te raar was? Wat er ook zou gebeuren, Anne besloot dat ze het allebei goed zou vinden. Toch hoopte ze stiekem dat haar moeder nog even voor haar zou blijven zorgen. Anne sloot haar ogen en dacht aan de dag die komen ging.

Inmiddels had Inge haar tweede kopje koffie op en de krant gelezen. Ze besloot weer even bij Anne te gaan kijken. Ze liep de trap op en deed de slaapkamerdeur open. Anne had haar ogen nog steeds gesloten, maar Inge vond dat het tijd werd om haar dochter wakker te maken. Ze ging op bed zitten en trok het dekbed van haar dochter af. Anne verroerde geen vin. Voorzichtig gleed Inge met haar hand in de broek van Anne. Ze voelde dat haar luier flink opgezwollen was. “Zou ze in haar slaap geplast hebben?”

Anne voelde hoe haar moeder met haar hand over de luier wreef. Ze besloot haar ogen te openen. “Goedemorgen, mama,” zei Anne opgewekt.
“Goedemorgen, schatje,” zei Inge met een grote glimlach op haar gezicht. “Zo te voelen heeft hier een kleine meid een grote plas gedaan!”
Anne kreeg een hoofd als een tomaat. Ze wist niet zo goed hoe ze daarop moest reageren. Er kwam alleen wat gegeneerd gegiechel uit.
“Nou lievie, ik ga je zo maar even een schone luier omdoen, want je hebt vannacht een flinke plas gedaan.”
Anne liet haar moeder maar even in de waan dat het 's nachts gebeurt was en liet zich door haar moeder uit bed tillen. Ze gingen samen naar de slaapkamer van haar moeder waar ze op de commode werd neergelegd. Ze keek haar moeder aan en zag een tevreden blik in haar ogen. “Ze is dus nog niet van plan er mee te stoppen. Gelukkig maar!”
“Mam, we zouden dit toch tot het eind van de ochtend doen?
“Ja, hoezo?”
“Nou, ik heb vanmiddag met Julia afgesproken. Ze komt na de lunch even langs. Ik wil niet dat ze me zo ziet.”
“Natuurlijk niet schat. Nadat ik je verschoond heb, geef ik je beneden een lekker ontbijtje. Daarna doe ik je nog een schone luier om als dat nodig blijkt en dan gaan we even voor je naar de winkels. Als we dan weer thuis zijn, doe ik je luier af en kun je gewoon weer mijn dochter van negentien zijn. Afgesproken?”
“Uh, nadat we naar de winkel zijn geweest? Verwacht je dat ik met een luier om de deur uit ga? Dat meen je niet, toch? …...................
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 26 augustus, 2016, 18:17:25
Weer een mooi vervolg en schat is dat ze geluierd mee te boodschappen moet, maar dan............. Hmmm dit laat ik maar aan jou over. Je kunt het vast spannend maken
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: HarmonixFairy op 27 augustus, 2016, 20:07:26
Nu wil ik het vervolg wel lezuhn hooooor :o
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 29 augustus, 2016, 12:43:16
Hoofdstuk 6

Inge keek haar dochter aan en zei: “Ik zal er voor zorgen dat niemand het ziet. Het is mooi weer buiten. Ik zoek in je kast naar een mooi zomerjurkje. Dan is er niemand die het ziet. En om je helemaal gerust te stellen, gaan we naar een winkel aan de andere kant van de stad, zodat de kans heel erg klein is dat je eventueel een bekende tegenkomt. Hoe klinkt dat?”
“Ik weet het niet hoor? Aan de ene kant lijkt het me best spannend en leuk, maar aan de andere kant vind ik het eng! Ik wil echt niet dat mensen erachter komen.”
“Dat zal echt niet gebeuren, schat. Daar zorg ik voor. Goed?”
“Goed mama, we proberen het.”
“Prima, dan gaat mama je nu even een schone luier omdoen en een schoon rompertje aantrekken.”
Inge trok de pyjama van Anne uit, maakte de drukkertjes van haar romper los en schoof haar romper omhoog tot aan haar navel. Vervolgens maakte Inge de plakstrips los van de luier en deed hem open.
“Zo, dat is een flinke plas! Je hebt goed je best gedaan, schatje!”
Anne verkleurde gelijk. Ze schaamde zich er nog steeds een beetje voor, ondanks dat haar moeder het allemaal prachtig leek te vinden.
Inge pakte een billendoekje en veegde de schaamstreek van Anne schoon. Daarna tilde ze de benen van Anne op en pakte een nieuw doekje. Ze veegde nu ook haar billen schoon.
“Het is maar goed dat we zo naar de winkel gaan. Want zonder billenzalf en talkpoeder krijg je binnen de kortste keren luieruitslag. En dat willen we niet toch, mijn lieve kleine baby, baby, baby.” Dat laatste zei Inge met een hoog, piepend stemmetje alsof ze het tegen een echte baby had.
Anne kreeg een glimlach op haar gezicht. Ze kreeg er kriebels van in haar buik. Wat een heerlijk gevoel was het toch om als een baby verzorgd te worden.
Inge pakte een schone luier en legde hem onder Anne's billen. Ze deed haar benen omlaag en trok de luier op tot aan haar buik. Ze maakte de plakstrips vast en controleerde de lekrandjes. Ze vouwde de vieze luier dicht en gooide hem in de prullenbak in de badkamer. Toen ze terug kwam liet ze Anne rechtop zitten.
“Nu moet je even je armen omhoog doen, lieverd.”
Anne deed wat haar moeder vroeg. Inge trok de romper uit en pakte een schone uit het laatje. Ze trok haar de schone romper aan en legde haar weer vervolgens weer horizontaal. Ze haalde het uiteinde van de romper onder haar billen door en maakte de drukkertjes vast aan de voorkant.
“Ziezo, jij bent er weer klaar voor. Blijf nog maar even lekker liggen, dan ga ik een mooi jurkje voor je zoeken.”
Inge liep naar de slaapkamer van haar dochter. Daar zag ze het speentje liggen. Ze pakte het van de grond, liep terug naar Anne en stopte het speentje in haar mond. Ze liep opnieuw naar de kast van Anne en deed de deur open. Anne had een aantal zomerjurken. Ze zocht er één met een hoge sluiting en korte mouwtjes, zodat haar romper niet zichtbaar zou zijn. Ze vond een mooi, geel jurkje dat aan de eisen voldeed. Ze liep terug naar Anne en legde het jurkje op bed. Ze hielp Anne van de commode af. Anne deed uit zichzelf haar armen weer omhoog en Inge trok het jurkje over haar hoofd aan. Ze nam Anne mee naar de spiegel en liet haar naar zichzelf kijken.
“Je ziet er inderdaad niets van.” Ze draaide zich om en ook aan de achterkant was er niets te zien. “Goed mama, zo durf ik wel over straat.”
“Mooi zo, lieverd. Ik ga er maar voor het gemak vanuit dat je geen staartjes wilt vandaag?”
“Nee mama, dat gaat mij een stapje te ver!”
“Goed, dan doen we dat maar niet. Kom je met me mee naar beneden, dan ga ik een lekker ontbijtje voor je klaar maken.”
Inge pakte de hand van haar dochter vast en samen liepen ze naar beneden. Ze zette de tv voor Anne aan en liet haar naar tekenfilmpjes kijken. Inge liep naar de keuken en haalde een aantal boterhammen uit de vriezer. “Die moeten nog even ontdooien, dan maak ik eerst een flesje melk voor mijn kleine meid,” dacht Inge in zichzelf.

Na vijf minuten kwam Inge terug de woonkamer in met een flesje melk in haar handen. Ze ging naast Anne op de bank zitten. Anne kroop automatisch bij haar moeder op schoot. Inge pakte het speentje van Anne en legde het op tafel. Vervolgens bracht ze het flesje naar Anne's mond. Ze begon gelijk te drinken. Ze kroop steeds dichter tegen haar moeder aan. “Ik zou zo heel lang bij je kunne  blijven liggen, mama,” zei Anne tussen het drinken door.
“Het doet me echt goed, schatje, dat je het ook fijn vindt.”
Al snel was het flesje leeg en mocht Anne nog even tv kijken. Inge ging terug naar de keuken om de boterhammen klaar te maken. Toen ze de boterhammen voor haar dochter gesmeerd had, sneed ze ze in kleine stukjes. Ze zette de borden klaar op de keukentafel en liep terug naar de woonkamer. Ze zette de tv uit en nam Anne aan haar hand mee naar de keuken. Ze liet Anne op een stoel zitten en ging zelf op de stoel naast haar zitten. Ze pakte een vorkje en prikte een stukje brood van het bord. “Nu moet je even je mondje open doen, dan kan ik je te eten geven.”
Anne moest er een beetje van giechelen, maar deed haar mond toch maar open. Tussen de hapjes door at Inge zelf ook haar boterhammen op. Ze hadden er samen duidelijk lol in, want haar moeder probeerde bij elk hapje iets nieuws in de zin van: “Daar komt de trein, tjoeketjoeketjoek,” enz.

Na het eten mocht Anne weer tv kijken en begon Inge de tafel af te ruimen en  ze zette de borden in de vaatwasser. Nadat ze klaar was, pakte ze het boodschappenlijstje van tafel en liep er mee naar Anne. “Ik heb hier het lijstje, lieverd. Er staan een aantal spulletjes op, zoals een luieremmer, babyshampoo, babydouchegel, billetjeszalf, talkpoeder en haarspeldjes. Ben ik soms nog iets vergeten?”
Toen ze Anne aankeek, zag ze dat Anne niet luisterde. Ze zat met een knalrood hoofd naar de tv te staren. Ze pakte Anne vast en zei: “Wat is er aan de hand, je bent helemaal rood!”
Anne keek haar moeder aan en er kwamen een paar traantjes uit haar ogen.
“Oh mama, het spijt me zo. Ik zat net tv te kijken, toen ik plotseling erg nodig moest poepen. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Ik twijfelde heel erg. Ik dacht dat je van me zou verwachten dat ik in mijn luier zou poepen. Maar toen ik dat eenmaal gedaan had, kreeg ik ineens het gevoel dat je misschien wel heel erg boos op me zou worden, omdat het heel erg vies is.”
“Schatje toch, natuurlijk word ik niet boos op je, dat doen baby's nu eenmaal. Mama heeft vroeger genoeg vieze luiers van je verschoond, dus dat vind ik helemaal niet erg.
Inge ging op haar knieën zitten en draaide Anne met haar rug naar haar toe. Ze tilde haar jurkje een stukje op en rook aan de achterkant van de luier. “Poeh, dat stinkt zeg. Ik zal je gelijk maar even verschonen, dan kunnen we daarna de deur uit. Maar goed dat je nu moest poepen in plaats van straks in de winkel. Dan hadden we een groter probleem gehad.”
Van die opmerking schoot Anne in de lach. Ze was blij dat haar moeder er zo luchtig over deed. Inge veegde de tranen van Anne's wangen en nam haar aan het handje mee naar boven. Ze legde Anne weer op de commode en deed haar jurkje een stuk omhoog. Ze keek Anne aan en vroeg: “Hoe was het?”
Anne staarde naar het plafond en zei toen: “Ik moest plotseling heel nodig. Ik twijfelde over wat ik zou doen, maar de aandrang werd steeds groter. Ineens besloot ik in mijn luier te gaan poepen. Het ging allemaal heel snel. Ik stond op van de bank, hurkte een beetje door mijn knieën en voordat ik het wist, kwam het er al uit. Toen de poep de luier in ging, voelde dat echt heel erg lekker.” Anne schoot weer in de lach. “Hoor mij nou! Ik poep als een klein kind in een luier en ik vond het nog lekker ook. Maar toen ik klaar was, kreeg ik plotseling een enorm schuldgevoel. Ik was echt bang dat je boos zou worden, maar inmiddels weet ik dat je het niet erg vind. Dus achteraf gezien, ben ik blij dat ik het gedaan heb. Dan weet ik nu ook hoe dat is,” zei ze met een grote grijns op haar mond.
“Ik ben blij dat het je goed bevallen is, schat. Ik ben echt trots op je. Je hebt een grote stap gezet. Dat waardeer ik echt, want ik weet dat je het allemaal voor mij doet.”
“Ja, maar mam, inmiddels gaat dat niet helemaal meer op. Ik vind het inmiddels zelf ook heel erg fijn. Na alle stress van de afgelopen weken op school, heb ik me in tijden niet meer zo ontspannen gevoeld.
“Daar ben ik blij om, poekie. Zullen we dan nu maar even die vieze luier van je gaan verschonen?”
Anne knikte. Inge maakte de drukkertjes van haar rompertje los en vervolgens de plakstrips van de luier. “Nou, daar gaan we dan,” zei Inge.
Anne keek snel weer naar het plafond. “Dit hoef ik niet te zien,” dacht ze.
De luier ging open en de poeplucht kwam de kamer in.
“Jeetje, wat stinkt dat,” zei Anne.
“Geeft niet hoor schat, ik zal je snel even schoonmaken.” Inge pakte een aantal doekjes en deed de benen van Anne omhoog. Ze veegde met de doekjes zo veel mogelijk poep van haar billen. Vervolgens vouwde ze de vieze luier dicht en liep ermee naar de badkamer. Ze deed de luier in de prullenbak en pakte een washandje. Ze maakte hem nat met warm water en deed er een beetje zeep op. Ze liep terug naar de slaapkamer en waste Anne's billen met het washandje. Daarna pakte ze een handdoek en droogde haar billen af. “Zo, nu ben ben je weer helemaal schoon. Zo erg was dat toch niet, lieverd?”
“Nee, ik vond het helemaal niet erg. Maar ik zou hier straks wel even een raampje openzetten, want ik ruik het nog steeds.”
“Maar je daar maar niet druk om, komt goed!”
Inge deed Anne een schone luier om, knoopte haar rompertje dicht en tilde haar van de commode. Ze trok haar jurkje naar beneden en streek de plooien glad. Ze gaf Anne een paar vriendelijke tikjes op haar billen, die een ploffend geluid maakte. “Zo schatje, jij bent er klaar voor. Zullen we dan nu maar naar de winkel gaan?”
Anne knikte en liep achter haar moeder aan de trap af. Inge opende de voordeur en stapte naar buiten. Anne voelde haar hart bonzen in haar keel.
Ze bleef even in de deuropening staan en keek door de straat of ze niemand zag. De kust was veilig. Anne stapte over de drempel en dacht in zichzelf: “Nou, daar gaan we dan.......................”
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 31 augustus, 2016, 16:09:07
Hoofdstuk 7

Inge hield het achterportier voor haar dochter open. “Baby's mogen helaas nog niet voorin,” was het antwoord van Inge op Anne's fronsende blik. Anne ging zitten en haar moeder maakte de gordel vast. Vervolgens ging Inge op de bestuurdersstoel zitten en samen vertrokken ze naar de andere kant van de stad om te voorkomen dat ze bekenden tegenkwamen. Daar aangekomen hielp Inge haar dochter met uitstappen en hand in hand liepen ze naar de winkels. Ze liepen een levensmiddelenzaak binnen en pakten een karretje. Inge toverde haar boodschappenlijstje tevoorschijn en samen liepen ze naar de kinderafdeling. Daar aangekomen pakte Inge wat ze nodig had: “babyshampoo, babydouchegel, billetjeszalf, talkpoeder en haarspeldjes.” Een luieremmer zag ze niet staan. “Die moet ik dan maar online aanschaffen,” dacht ze. Ze liep het gangpad door en kwam nog andere dingen tegen die van pas konden komen, zoals: “snoetenpoetsers, billendoekjes, fruithapjes en leuke elastiekjes voor in Anne's haar.” Ze stopte ook deze spullen in haar winkelwagentje. Ze bekeek alle items  en zag dat ze alles had. Ze keek haar dochter aan en vroeg: “Wil je nog iets leuks voor jezelf uitzoeken?”
“Ja mama, dat wil ik wel.” Anne liep langs de schappen en controleerde steeds of niemand haar zag. Al zal niemand denken dat de spullen haar bedoeld waren, toch voelde ze zich niet op haar gemak. Aan het einde van het gangpad lag een schap met knuffels. Ze keek er een poosje naar en pakte er uiteindelijk een schaapje uit. Ze nam hem mee terug naar haar moeder. Ze keek haar moeder aan en er verscheen een glimlach op Inge's mond.
“Die wordt het dus,” zei Inge.
“Ja mama, mag dat? Oh ja, en dit wil ik ook graag hebben!” Ze pakte een flesje met babyolie uit het schap. Ze maakte het flesje open en rook eraan. “Oh mama, dit ruikt zo lekker, mag dit ook mee?”
“Natuurlijk schat, leg het maar in het wagentje.”
Samen liepen ze met de winkelwagen naar de kassa. Plotseling pakte Anne haar moeder vast bij haar bovenarm. “Mama, ik moet plassen,” fluisterde ze tegen haar moeder.
“Goed dan, plas maar even, dan lopen we daarna weer verder.”
“Hier???!,” zei Anne geschrokken.
“Niemand zal het merken, lieverd, er is namelijk niets van te zien en je weet dat je luier alles opvangt. Doe je plasje maar en dan verschoon ik je zodra we weer thuis zijn.”
Anne pakte het winkelwagentje vast met beide handen, deed haar benen een stukje uit elkaar en staarde naar de grond. Ze voerde de druk op haar blaas op en begon te plassen. Het geluid was hoorbaar, maar niet als je niet in de directe omgeving stond. Haar moeder stond toe te kijken en zag dat haar dochter langzaam van kleur veranderde. Zo was het net of haar kleine meid van vroeger weer voor haar stond. Dit vervulde haar met een trots en warm gevoel.

Toen Anne klaar was, liepen ze samen verder naar de kassa. Het gaf Anne een onbehaaglijk gevoel om in een dikke, natte luier door een openbare gelegenheid te lopen. Maar niemand scheen er iets van te merken. Bij de kassa aangekomen legden ze samen alle artikelen op de loopband. Toen ze aan de beurt waren, werden alle artikelen gescand en Inge deed ze in een boodschappentas. Er werden verder geen woorden gewisseld. Inge betaalde en samen liepen ze terug naar de auto. Inge opende de kofferbak en legde de boodschappentas erin. Ze zocht even door de tas en haalde de knuffel eruit. Vervolgens opende ze het achterportier en liet Anne instappen. Ze gaf haar het schaapje en maakte haar gordel vast. Anne merkte weinig meer van haar natte luier. Alles was inmiddels goed opgenomen door de luier en het voelde droog aan. Wel merkte ze dat de luier een stuk dikker was geworden, maar dit ze vond ze eigenlijk wel een heel fijn gevoel.
Inge startte de auto en samen reden ze naar huis. Onderweg zei Inge: “Zo schat, dat viel wel mee toch? Als we zo thuis komen, gaan we direct naar boven. Ik doe je vieze luier af en dan mag je daarna even gaan douchen.” Voor dit moment is je babytijd dan even voorbij zoals afgesproken. Na de lunch kwam Julia langs, toch?”
“Ja, mama, dat klopt. Ik denk dat ze er rond een uur of één wel zal zijn.”
“Prima, dan kunnen we eerst nog even samen wat eten. Dan kijken we wel weer wanneer we dit nog een keer doen. Tenminste, als je dat nog wilt?”
“Heel graag, mama. Ik heb er echt van genoten, hoe vreemd ik dat zelf ook vind.”
“Dat is goed om te horen schat, ik vond het zelf ook heerlijk. Ik ben blij dat ik weer op die manier voor je mag zorgen.”

De rest van de autorit verliep in stilte. Thuis aangekomen, gingen Inge en Anne naar boven. Inge tilde haar dochter weer op de commode. Anne ging liggen en speelde met haar knuffeltje die ze nog steeds vasthield. Inge pakte haar speentje en deed hem in Anne's mond.
“Zo, daar gaan we dan, de laatste luierverschoning van vandaag,” zei Inge. Ze schoof het jurkje van Anne omhoog, maakte de drukkertjes van haar rompertje los en schoof deze ook omhoog. De luier was flink verkleurd. “Zo dame, dat was duidelijk weer een flinke plas!”
Anne giechelde en keek vervolgens naar hoe haar moeder de plakstrips losmaakte en de luier openvouwde. Ze tilde Anne's benen op, pakte een paar billendoekjes en veegde haar luiergebied schoon. Vervolgens vouwde ze de luier op en plakte hem dicht. Ze bedacht zich weer dat ze vanmiddag nog even een luieremmer moest zoeken op internet. Ze liep met de vieze luier naar de badkamer en gooide hem in de afvalbak. Eenmaal terug in de slaapkamer liet ze Anne weer rechtop zitten. Ze trok het jurkje en het rompertje van Anne uit. Ze zat nu naakt voor haar moeder. Inge tilde haar van de commode en gaf haar dochter een dikke knuffel. “Onwijs bedankt hiervoor, lieverd. Mijn droom is werkelijkheid geworden.”
“Jij ook bedankt, mama. Het was erg fijn.”
“Graag gedaan. Ga nu maar even lekker douchen, dan zie ik je zo beneden.”
“Goed, tot zo.”
Anne liep naar de badkamer en zette de douche aan. Ze zocht de juiste temperatuur alvorens er onder te gaan staan. Er verscheen weer een grote glimlach op haar gezicht. Wat had ze toch een lieve moeder. Ze dacht ook aan vanmiddag. Wat zou ze samen met Julia gaan doen. Ze kenden elkaar al lang en deelden alles met elkaar. “Zou ze dit ook vertellen?” Anne dacht erover na, maar verwierp de vraag al snel. “Ik wil om zoiets niet mijn beste vriendin kwijtraken, wat zal ze wel niet van me denken!”

Na het douchen kleedde Anne zich aan en liep naar beneden. Haar moeder had inmiddels de tafel al gedekt, dus Anne kon direct aanschuiven. Ze had al flinke trek gekregen. Ze smeerde vier boterhammen voor zichzelf en at ze in no-time op. Na de lunch praatten zij en haar moeder over dingen die ze tijdens de vakantie samen zouden kunnen gaan doen. Samen shoppen en misschien een leuk dierenpark bezoeken stonden bij beiden hoog op het verlanglijstje. Zowel Anne als Inge hielden beiden van dieren. Ze waren de afgelopen jaren al in menig dierenpark op bezoek geweest.

Plotseling ging de deurbel. Inge liep naar de deur, deed open en daar stond Julia. “Kom binnen,” zei Inge.
Julia stapte over de drempel en liep de woonkamer in. Ze gaf Anne een zoen op haar wang en samen gingen ze op de grote bank in de woonkamer zitten. Inge was inmiddels terug naar de keuken gegaan om op te ruimen.
“Hoe is het met je?” vroeg Julia.
“Goed,” zei Anne. Ze keek Julia recht in haar ogen aan. Ineens kreeg ze weer het gevoel dat ze alles van de afgelopen dag aan Julia wilde vertellen. Ze deelden tenslotte alles met elkaar en Julia was altijd zo lief voor haar. Maar tegelijkertijd besefte ze ook weer dat Julia het misschien niet zo goed zou opvatten. Anne overwoog beide opties en zei na een lange stilte tussen beide: “Juul, ik moet je iets vertellen...........................”
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 31 augustus, 2016, 23:04:53
zo vlak voor op bed gelezen en kan het nog eens beleven op bed. ik ben benieuwd naar het vervolg. vind het nog steeds en leuk verhaal om te lezen wat door jou schrijfstijl komt
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: HarmonixFairy op 01 september, 2016, 19:32:42
zo vlak voor op bed gelezen en kan het nog eens beleven op bed. ik ben benieuwd naar het vervolg. vind het nog steeds en leuk verhaal om te lezen wat door jou schrijfstijl komt


Ikke wil ooook verder lezennn
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 02 september, 2016, 09:57:03
Hoofdstuk 8

“Jeetje Anne, wat heb jij aan je kerfstok hangen! Je kijkt plotseling wel heel serieus.”
Anne probeerde iets te ontspannen en zei: “Mijn gevoel zegt me dat ik graag iets met je wil delen, maar ik ben een beetje bang voor de consequenties. Je bent mijn beste vriendin en dat wil ik graag zo houden.”
Julia keek haar verbaasd aan. “Je kan me toch alles vertellen. Dat weet je toch. Wat kun je in vredesnaam uitgespookt hebben zodat wij geen vrienden meer kunnen zijn?”
“Het heeft niets met jou te maken, maar ik ben bang voor je reactie. Wat ik de afgelopen dag gedaan heb, valt nou niet bepaald onder de noemer normaal, snap je?”
“Kom nou Anne, mij kun je niet zo gemakkelijk choqueren hoor. Vertel het nou maar gewoon. Ik beloof je dat alles tussen ons bespreekbaar is.”
“Nou, goed dan. Ik ben blij dat ik het met je kan delen. Ik wil geen geheimen hebben voor jou. Weet je nog dat ik je vertelde over dat flesje melk een paar dagen terug?”
Julia begon te giechelen. “Ja natuurlijk, dat vergeet ik niet meer hoor!”
“Nou, gisteren zijn we samen een paar stapjes verder gegaan en het aparte is, ik vond het helemaal geweldig!”
Julia trok een wenkbrauw op en vroeg: “Wat bedoel je precies?”
Anne zei: “Ik heb me door mijn moeder als een baby laten behandelen.”

Julia keek Anne nu heel verbaasd aan. Toen Anne verder wilde vertellen, kwam Inge de kamer binnen lopen. Ze zei: “Ik ga even thee drinken bij de buurvrouw. Ik ben voor het eten weer thuis. Zou jij vandaag willen koken, Anne?”
“Ja hoor. Tot straks.”
Inge vertrok door de achterdeur. Eenmaal uit het zicht keek Anne naar Julia en zei: “Kom maar even mee naar boven. Dan laat ik het je zien. Dan kan ik het wat beter uitleggen.”
Julia had nog steeds een verbaasde uitdrukking op haar gezicht, maar liep toch maar achter Anne aan de trap op. Ze liepen samen de slaapkamer van Anne's moeder binnen.
Het viel Julia gelijk op dat er een extreem groot aankleedkussen op het dressoir lag. Julia sloeg haar handen voor haar mond van verbazing. “Meen je dat nou,” zei ze terwijl ze Anne aankeek.
Als antwoord op haar vraag deed Anne de bovenste la van “haar commode” open. Er lagen nog steeds luiers en rompers in. Ook andere babyverzorgingsproducten waren duidelijk te zien.
“Wat ik je dus probeer te vertellen, is dat mijn moeder me de afgelopen dag als een echte baby verzorgd heeft. Ik schaam me enorm je dit te vertellen en ik hoop dat je deze “afwijking”van mij kunt accepteren. Ik wil het namelijk de komende tijd vaker meemaken, maar ik wil jou niet buiten sluiten. We trekken veel met elkaar op, maar soms zal ik de komende tijd niet beschikbaar zijn, omdat ik dan graag weer even “klein”wil zijn, snap je?”
“Of ik het helemaal snap, weet ik niet,” zei Julia, “maar ik accepteer het wel. Als dit iets is waar jij gelukkig van wordt, dan moet je dat zeker doen.”
Julia liep naar Anne toe en gaf haar een knuffel. Vervolgens liep ze naar het dressoir en keek in de la. Ze pakte er een luier uit en keek er bewonderend naar. Ze vouwde de luier uit elkaar en zei: “Jeetjemina, wat is zo'n luier groot zeg! Hij zit vol met kindermotiefjes, maken ze die ook in onze maat?”
“Blijkbaar,” zei Anne. “Ik weet niet precies waar ze vandaan komen, het was haar idee.”
“Wat een bijzondere moeder heb jij toch,” zei Julia. “Je hebt de afgelopen dag dus echt zo'n luier gedragen?” Julia pauzeerde even, draaide zich om richting Anne en vroeg vervolgens zachtjes: “Heb je hem ook gebruikt?”
Anne kreeg een rode kleur op haar wangen en keek snel weg naar de grond.
“Ja dus,” zei Julia. “Oh my god, hoe was dat?”
“Om eerlijk te zijn, vond ik het heerlijk,” zei Anne. “Ik begrijp ook nog steeds niet goed waarom, maar ik vind het zo fijn om even alles los te laten en iemand te hebben die op deze manier voor me zorgt. Ik heb het afgelopen jaar veel stress gehad op school en op deze manier kom ik helemaal tot rust. Het was mijn moeders idee. Eerst was ik nogal sceptisch, maar achteraf is het het beste wat me kon overkomen. Ik ben zo blij dat ik hier gewoon met je over kan praten.”
“Dat weet je toch, An. Het maakt me echt niet uit. Ik ben zelfs blij dat je het verteld hebt. Het feit dat je zoiets persoonlijks met mij deelt, geeft wel aan hoe belangrijk je onze vriendschap vindt. Ik zal het je nog sterker vertellen, ik zou eigenlijk wel eens willen zien hoe dat nou precies gaat tussen jou en je moeder.”
“Haha, nou dacht het niet hoor. Er met jou over praten vind ik al heel moeilijk. Om jou er als pottenkijker bij te hebben lijkt me nog genanter.”
“Al goed hoor, ik was gewoon een beetje nieuwsgierig. Mocht je nog eens van mening veranderen, dan kun je het me altijd vragen. Ik zal het heel respectvol benaderen.”
“Dank je wel, Juul, ik hoopte al dat het bespreekbaar was. Er valt wel wat van mijn schouders. Zullen we het er voor nu maar even niet meer over hebben?”
“Wat jij wilt, Anne. Ik zou eigenlijk elk detail wel willen weten, maar dat komt misschien later nog wel.” Julia probeerde zo goed als mogelijk de luier weer op te vouwen en legde hem weer bij de andere luiers in de la.

Anne deed de la dicht en samen liepen ze weer naar beneden. Anne vroeg aan Julia of ze wat wilde drinken waarop Julia bevestigend knikte.
“Weet je wat?” zei Julia, “ik vind het wel een geschikte middag om eens samen een lekkere rosé te nuttigen.
“Echt waar?, zei Anne, “het is nog best vroeg!”
“Nou en, we hebben vakantie en na jou verhaal kan ik best wat alcohol gebruiken!”
Anne schoot in de lach. “Ja, na mijn uitspatting heb je best wat drank verdiend.
Ze liep naar de keuken en pakte twee wijnglazen. In de koelkast stonden nog drie flessen wijn koud. Ze pakte er één uit en liep terug naar de woonkamer. “Na deze fles staan er nog twee koud, dus als je goed door drinkt, vergeet je misschien alles wat ik je net verteld heb.
“Ik zal mijn best doen, An. Maar nogmaals, ik vind het echt geen probleem.”
“Dank je wel, Juul. Je weet dat ik heel erg van je houd, toch?”
“Tuurlijk, schat! Ik ook van jou.”
Ze omhelsden elkaar en genoten samen van de wijn. Ze kletsten de hele middag door over school, jongens, de vakantie enz. Tegen het eind van de middag keek Anne op de klok en zag dat het tijd was om eten te gaan maken. Dat had ze haar moeder immers beloofd. Ze keek Julia aan en vroeg: “Hé Juul, zou je straks mee willen eten? Ik moet namelijk zo gaan koken en ik zou het wel gezellig vinden als je nog wat langer bleef.”
“Dat is goed hoor, ik had verder toch geen plannen. Ik bel mijn ouders wel even om te zeggen dat ik hier eet.”

Nadat ze haar ouders gebeld had, gingen ze samen de keuken in. Onder het genot van het zoveelste glaasje wijn begonnen ze met koken. Na een minuut of tien bezig te zijn geweest, kwam Inge thuis. “Kijk eens aan, twee dames die lekker voor mij aan het koken zijn. Ik bof maar!”
Hoi mam,” zei Anne. Vind je het goed als Julia vanavond mee eet?”
“Natuurlijk schat, geen probleem. Vinden je ouders het goed, Julia?”
“Ja, ze vonden het geen probleem. Ik moet alleen even bellen als ik naar huis kom.”

Toen Inge de keuken uit liep, vroeg Anne aan Julia of ze het even over kon nemen. “Ik moet even iets met mijn moeder bespreken.”
“Prima, ik zie je zo.”
Anne liep naar de woonkamer en ging naast haar moeder op de bank zitten. “Mama, ik heb vanmiddag met Juul besproken wat wij de afgelopen avond en ochtend samen gedaan hebben.
Haar moeder keek verschrikt op. “Maar An, ik dacht dat het tussen ons zou blijven. De meeste mensen zullen dit niet begrijpen.”
“Dat snap ik, maar ik deel alles met haar en ze vindt het geen probleem. Ze is heel begripvol, ze zou zelfs willen zien hoe het gaat. Ik heb haar maar verteld dat ik dat niet zie zitten.”
“Echt niet?, zei Inge, “als ze het allemaal geen probleem vindt, mag ze het van mij best een keer zien.”
“Nou, als jij het geen probleem vindt, dan wil ik er best over nadenken.”
“Ik zal het je zo vertellen: Waarom vraag je haar niet te blijven slapen vannacht. Ik was toch al van plan vanavond weer voor mijn kleine meisje te zorgen. Dan heeft zij ook een idee wat het precies inhoudt. Alleen wil ik dan eerst een goed gesprek met haar voeren, want ik wil niet dat er achteraf problemen ontstaan.”
“Ik weet het niet hoor mama. Hier moet ik eerst even goed over nadenken. Het is niet zomaar iets om voor de ogen van je beste vriendin een luier om te krijgen.”
“Dat klopt, maar als ze ziet hoe liefdevol wij met elkaar omgaan, zal haar begrip misschien alleen maar toenemen en zal ze ook geen ideeën erop nahouden, die misschien helemaal niet kloppen.”
“Weet je wat mam, ik denk er even over na en laat het je na het eten wel even weten.”
“Dat is goed schat, maar onthoud goed dat als je ja zegt, wil ik eerst even met Julia praten.”

Op dat moment riep Julia vanuit de keuken dat ze wel wat hulp kon gebruiken. Anne keek naar haar moeder en knikte. Ze liep terug de keuken in en hielp Julia met koken.
Twintig minuten later dienden Julia en Anne het eten op. Zowel Anne als Julia voelden de alcohol al aardig zitten. De drie flessen wijn hadden ze met z'n tweeën al helemaal opgedronken. En dat op een middag! “Ik lust er nog wel eentje,” zei Julia.
“Ik ook,” zei Anne, “maar alles is op.
“Oh,” zei Inge, “ik heb geloof ik nog wel een paar flessen rode wijn in de kast staan. Ik zal even kijken.”
Inge kwam terug met een fles rode wijn. “Daar heb ik ook best zin in. Kan ik voor de jongedames ook een glaasje inschenken?”
Ze knikten beiden. Onder het genot van een paar glazen rode wijn aten ze al gezellig kletsend het eten op.

Na het eten ruimden ze met z'n drieën de tafel af. Toen Julia even naar de wc ging, stootte Anne haar moeder aan en zei: “Ik geloof dat ik wel wil dat Julia blijft slapen.” Ze vroeg zich af of het door de alcohol kwam dat ze er ineens minder moeite mee had, maar misschien was het ook juist wel beter zo nu ze beiden onder invloed van de drank waren.
“Ja, weet je het zeker, schatje?” Ik ga zo wel even met Julia praten.”

Toen Julia terug kwam van de wc nam Inge haar even apart. “Ik hoorde van Anne dat jullie het gehad hebben over wat An en ik gedaan hebben afgelopen dag?”
“Dat klopt,” zei Julia, “maar ik vind het geen probleem hoor!”
“Daar ben ik blij om,” zei Inge. “Ook vertelde Anne me dat je het een keertje zou willen zien? Ik vind dat goed, maar het is voor Anne best moeilijk. Ik weet dat jullie goede vriendinnen zijn en alles met elkaar delen. Anne vertelde me net dat ze het goed vindt om het jou te laten zien. Nou is mijn idee dat je vannacht een keertje komt logeren, dan kun je een keer zien hoe het is. Je mag kijken op voorwaarde dat je ons niet veroordeeld en dat je Anne hierin steunt. Ik heb de afgelopen dagen gemerkt dat het veel met haar doet en ze kan momenteel wel een goede vriendin gebruiken.”
“Natuurlijk, ik zal haar nooit laten vallen en het nooit met anderen bespreken. Ik waardeer het enorm dat jullie dit met mij delen. Ik voel me hier altijd enorm thuis.”
“Nou goed dan. Dan stel ik voor dat je even naar huis gaat en vraagt of je mag komen logeren. En zo ja, dat je wat spulletjes meeneemt die je nodig hebt. Laat maar even weten of het goed is.”

Julia zei gedag en fietste naar huis. Na een kwartiertje ging de telefoon. Inge nam op en hoorde van Julia dat het goed was en dat ze over een half uurtje terug zou zijn. Anne begon het nu toch wel een beetje benauwd te krijgen. Inge merkte het en nam haar dochter op de bank op schoot. “Je hoeft je niet druk te maken, lieverd. Ze weet het al en zegt dat ze het totaal geen probleem vindt.”
“Dat weet ik, mama. Maar erover vertellen en het daadwerkelijk laten zien zijn toch wel twee heel verschillende dingen.”
“Ontspan je maar gewoon. Misschien moet je juist wel heel gelukkig zijn dat je zoiets kan doen in het bijzijn van je beste vriendin. Je hoeft het niet voor haar te verbergen. Hoeveel mensen hebben nou zo'n goede vriendin. Dat zullen er niet veel zijn, denk ik. Je boft dus maar. Het was een groot risico om het haar te vertellen, maar het heeft goed uitgepakt voor je.”

Anne bleef nog even lekker bij haar moeder op schoot zitten. Ze drukte zich dicht tegen haar moeder aan en legde haar hoofd op haar moeders schouder. Omdat ze zo heerlijk zaten met z'n tweeën, hadden ze niet door dat Julia inmiddels door de achterdeur binnen was gekomen.
“Ahhh, wat schattig!”zei Julia toen ze binnen kwam.
Anne en Inge schrokken op, maar toen ze zagen dat Julia het was, glimlachten ze naar haar.
“Nou,” zei Inge, “aangezien je ons nu toch al zo gezien hebt, kunnen we wat mij betreft wel gelijk verder gaan.” Ze liet Anne van haar schoot afglijden en vroeg haar of dat goed was.
Anne keek naar Julia en daarna terug naar haar moeder en knikte.
“Komen jullie maar even mee naar boven dan,” zei Inge.
Anne en Julia liepen achter Inge aan de trap. Met z'n drieën liepen ze de slaapkamer van Inge in. Inge wond er geen doekjes om en begon Anne uit te kleden. Zelfs haar ondergoed werd niet gespaard. Toen Anne eenmaal naakt was, tilde Inge haar op de commode. Anne ging uit zichzelf languit liggen. Haar gezicht verkleurde een beetje. Julia zag dit en liep naar haar toe. Ze pakte Anne's hand vast en zei: “Je hoeft je niet te schamen voor mij. Ik vind het onwijs schattig. Wees gewoon lekker jezelf en maak je niet druk om mij. Ik vind het echt geen probleem.”
Anne knikte naar Julia en probeerde zich te ontspannen. Julia deed een stap achteruit zodat Inge er goed bij kon. Inge opende de bovenste la van de commode en pakte er wat zalf, een luier en een rompertje uit. Ze tilde Anne's benen op en schoof de luier onder haar billen. Ze liet haar benen los en opende het potje met zalf. Ze smeerde wat zalf op haar handen en tilde Anne's benen nogmaals op. Ze smeerde de zalf op haar billen.Vervolgens pakte ze het busje met talkpoeder en strooide het over haar luierstreek. Ze deed de zalf en poeder terug in de la en vouwde vervolgens de luier dicht. Ze zette Anne rechtop en trok haar het rompertje aan. Ze tilde haar van de commode en maakte de drukkertjes van het rompertje dicht. Ze opende de tweede la waar een pyjama in lag en trok ook deze bij Anne aan. “Zo, jij bent klaar voor de avond, schatje,” zei Inge tegen Anne.
Julia had het hele schouwspel met grote verbazing aanschouwd. Toch liet ze niets merken. Ineens keek Inge Julia aan, tikte met haar hand op het aankleedkussen en zei: Zo, één baby gehad, nog één te gaan.”
Julia's mond viel open en keek Inge aan.............................................
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: HarmonixFairy op 02 september, 2016, 18:08:50
Verder gaan :o
*stuiterd*
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 02 september, 2016, 23:59:30
Groot compliment voor je schrijven. Je pakt me helemaal en stap zo iedere keer in jou verhaal en laat het voor mijn ogen gebeuren. Knap hoor en ben benieuwd naar je vervolg
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Winnie op 03 september, 2016, 00:28:14
 :-* ga zo voort en verder.  :)
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 03 september, 2016, 08:39:45
Hoofdstuk 9

“Hahaha, goede grap Inge,”zei Julia. “Ik vind jullie twee super schattig zo samen. Maar naar jullie kijken is iets totaal anders dan zelf eraan meedoen. Bedankt voor het aanbod, maar ik pas.”
“Het was maar een een grapje, hoor,” zei Inge met een glimlach. “Gaan jullie maar vast naar Anne’s kamer. Ik maak nog even een flesje melk warm voor Anne. Wil jij ook nog iets drinken, Juul?”
“Nee hoor, dank je,” zei Julia.
Samen met Julia liep Anne naar haar kamer. Ze haalden de extra matras onder Anne’s bed vandaan en maakten samen Julia’s bed op. Nadat ze daarmee klaar waren, gingen ze samen op Anne’s bed zitten.
“Sorry voor die opmerking van mijn moeder,” zei Anne.
“Het geeft niet, maar ik had er nog niet zo goed over nagedacht. Ze overviel me een beetje.”
“Maak je maar niet druk, hoor. Mijn moeder maakte echt maar een grapje.”
Inge kwam terug met een flesje warme melk in haar hand. “Ga jij maar vast in je bed liggen, Julia.” Dan kan ik Anne nog even een flesje melk geven op haar eigen bed.”
Julia kroop onder de dekens en legde haar hoofd op haar kussen met uitzicht op Anne’s bed. Ze zag hoe Inge op het bed ging zitten met haar rug recht tegen de muur. “Kom maar lekker bij mama op schoot, schatje,” zei Inge tegen haar dochter. Anne kroop bij haar moeder op schoot en rustte haar hoofd op haar moeders schouder. Ze stopte de speen van de fles bij Anne in haar mond en Anne begon gelijk te drinken.
Even wist Julia niet welke kant ze op moest kijken. Toch intrigeerde het haar en het kostte haar moeite om haar ogen van het tafereel af te houden. Inge streelde zachtjes met haar vrije hand over Anne’s rug. Ze neuriede een slaapliedje. Julia kreeg een heel warm gevoel van binnen. Het maakte haar vrolijk om te zien hoe gelukkig die twee zo samen waren. “Ben ik nou jaloers? Dat kan toch niet? Waarom voelt het dan wel zo?” Julia probeerde deze gedachte snel te verdrijven. Ze draaide zich om en probeerde te gaan slapen. Achter zich hoorde ze Inge zeggen: “Goed zo lieverd, het flesje is al helemaal op. Kom maar even rechtop zitten met je hoofd op mama’s schouder, dan gaan we even kijken of we er nog een boertje uit kunnen krijgen.”
Julia kon het toch niet laten om zich weer om te draaien en te kijken. Ze zag hoe Anne bij haar moeder op schoot zat. Inge gaf lichte klopjes op Anne’s rug. Met haar andere hand wreef ze zachtjes over Anne’s geluierde billen. Plotseling keek Inge Julia recht aan. Julia schrok hiervan en draaide zich snel weer om. “Shit, betrapt, “dacht ze bij zichzelf. Ze voelde dat ze het plotseling heel erg warm kreeg. “Oh nee, straks ziet Inge mijn rode hoofd nog.” Ze probeerde de dekens zo ver mogelijk over haar hoofd heen te leggen. Ze hoorde achter zich hoe Anne zowaar een boertje liet.
“Goed zo, lieve, kleine baby van me. Nu ga ik je even lekker instoppen.” Ze stapten beiden van het bed af. Inge trok de dekens een stuk terug. Anne ging op haar rug op bed liggen. Inge trok haar pyjamabroek een stuk omlaag en maakte de drukkertjes van haar romper los. Ze voelde even aan de luier. “Zo te voelen ben je nog helemaal droog.” Vervolgens tilde ze Anne’s benen omhoog en rook ze aan de achterkant van de luier. “En zo te ruiken heb je ook geen poepie gedaan. Grote meid!” Ze deed de drukkertjes weer vast en trok de pyjamabroek terug omhoog. Ze trok de dekens over Anne heen en gaf haar een dikke kus. “Welterusten, lieverd,” zei Inge.
“Welterusten, mama,” zei Anne terug.
Zachtjes liep Inge naar het matras van Julia. Ze boog zich voorover en trok de dekens een beetje terug zodat ze Julia’s enigszins rood aangelopen hoofd kon zien. Ze fluisterde in haar oor zodat Anne het niet kon horen: “Het is helemaal niet erg of raar als je nieuwsgierig bent. Mocht je van gedachten veranderen, dan weet je me te vinden.” Vervolgens gaf ze Julia een kus op haar wang en verliet de kamer. Ze trok de deur dicht en liep de trap af.
Julia lag met een bonzend hart in haar bed. Aan de ene kant was het zo raar om haar beste vriendin zo te zien, maar aan de andere kant gaf het haar zo een warm gevoel dat ze enorm nieuwsgierig werd. Ze was jaloers op de warmte en liefde die Anne van haar moeder kreeg. Julia had een goede band met haar moeder, maar zo close als Anne nu met haar moeder was, dat had Julia niet. Deze gedachten bleven nog lang door haar hoofd spoken, totdat ze uiteindelijk in een diepe slaap viel.

De volgende morgen werd Julia als eerste wakker. Ze zag dat Anne nog lag te slapen. Ze moest nodig plassen. Even glimlachte ze. “Als ik nu ook een luier om had gehad, kan ik het gewoon laten lopen en lekker in mijn warme bed blijven liggen.” Ze bleef hier even over nadenken. Toen shudde ze de gedachte van zich af. “Jeetje Juul, wat bezielt je toch ineens?” vroeg ze zichzelf af. Ze stond op en liep naar de badkamer om te gaan plassen. Ze liep langs de slaapkamer van Inge en zag de commode staan. Weer voelde ze een warm, opgewonden gevoel van binnen. “Als ik nou eens…., nee niet doen, doorlopen Juul!” Ze liep snel door naar de badkamer.
Na op de wc geplast te hebben, ging Julia terug naar de slaapkamer van Anne. Ze zag dat Anne inmiddels ook wakker was en gehurkt naast haar bed stond. “Wat sta jij daar nou te doen?”
Geschrokken keek Anne omhoog. “Sorry, maar ik moest echt ontzettend nodig plassen,” zei Anne. “Het spijt me dat je me zo moet zien.”
“Oh, geeft niks hoor, ik begin er al aardig aan gewend te raken,” zei Julia.
Ze kropen allebei weer terug in hun eigen bed. “Hoe voelt dat nou, plassen in een luier en vervolgens weer gewoon gaan liggen?” vroeg Julia.
“Om eerlijk te zijn, heerlijk! Als je me die vraag een aantal dagen geleden gesteld zou hebben, had ik je voor gek verklaart. Maar ik moet eerlijk zeggen, ondanks dat het misschien compleet gestoord is, dat ik het echt heel fijn vind. Het dragen van een luier is heel comfortabel, ook als hij nat is. En het verzorgd worden vind ik ook heel prettig. Ik kom volledig tot rust na het drukke schooljaar. Ik kan alle stress laten varen en ik voel me daar heel gelukkig bij.”
“Wat fijn voor je, Anne,” zei Julia. “Zolang jij het als iets positiefs ervaart, steun ik jou daarin.”
“Dank je Juul, ik ben zo blij dat je mijn vriendin bent. Ik wil straks even lekker gaan sporten in de sportschool, ga je dan ook mee?”
Julia dacht hier even over na en zei: “Nee, deze keer even niet. Ik denk dat ik nog even verder ga slapen.” Wat ze er niet bij zei was dat ze even heel goed wilde gaan nadenken over iets wat er sinds gisteravond constant door haar hoofd speelde. Namelijk het aanbod van Anne’s moeder om ook voor haar te zorgen. Ze kreeg de gedachte niet meer uit haar hoofd. Ze wist niet goed wat ze ermee aan moest. Aan de ene kant was ze best nieuwsgierig, aan de andere kant zag ze zichzelf als een volwassen vrouw en vond ze het een raar idee om zichzelf als een klein meisje te laten behandelen. “Zodra Anne weg is, moet ik misschien even met Inge over mijn gevoelens gaan praten,” dacht Julia bij zichzelf. “Misschien helpt dat enigszins.”

Na een half uurtje stond Anne op en zei tegen Julia: “Ik ga zo even mijn moeder wakker maken, zodat ze me kan verschonen. Dan eet ik even iets en ga daarna gelijk naar de sportschool. Ben je er nog als ik terugkom? Dat zou ik wel gezellig vinden.”
“Tuurlijk ben ik er dan nog, ik ben echt van plan een gat in de dag te gaan slapen.”
Samen lachten ze erom. Anne gaf Julia een dikke knuffel en verliet de slaapkamer. Ze sloot de deur en liet Julia alleen achter. Julia draaide op haar zij en sloot haar ogen. Ze probeerde nog even te gaan slapen, maar door haar gedachten kon ze de slaap niet meer vatten. Na een kwartiertje of zo hoorde ze Anne samen met haar moeder de trap aflopen. Haar besluit stond vast. Als Anne weg zou zijn, zou ze met Inge gaan praten. Ze wachtte tot Anne de deur uitging, maar voordat het moment daar was, viel ze toch weer in slaap.

Plotseling werd Julia wakker geschut. Ze opende haar ogen en zag dat Inge op haar neer keek. “Goedemorgen slaapkop,” zei Inge, “heb je lekker geslapen?”
“Eh ja, nou eigenlijk nee…. nou uh….het zit zo…. ik uh…. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik het moet zeggen,” zei Julia.
“Ik heb wel een vermoeden waar dit over gaat,” zei Inge. “Loop maar even met me mee, dan hebben we het er even rustig over.”
Julia stond met een brok in haar keel op en liep achter Inge aan. Inge liep haar eigen slaapkamer in en ging op het bed zitten. Ze tikte zachtjes met haar hand naast haar op het bed. Dit ten teken dat Julia naast haar kwam zitten. Julia aarzelde even, maar besloot toch maar te gaan zitten. Ze keken elkaar aan en Inge zei: Julia, ik ken je al heel lang, je weet dat je me alles kan vertellen, toch?”
Julia knikte. “Ok, nou het zit namelijk zo, toen ik het voor het eerst hoorde van Anne vond ik het nogal vreemd. En uh, eigenlijk vind ik dat nog steeds wel een beetje. Maar aan de andere kant krijg ik er ook wel een beetje een warm gevoel van van binnen, weet je. Ik moest steeds denken aan wat je gisteravond tegen me zei, maar ik weet het gewoon niet. Aan de ene kant denk ik steeds dat het niks voor mij is, maar aan de andere kant ben ik ook best wel nieuwsgierig. En ik zie hoe gelukkig het Anne maakt. Ik weet het gewoon niet, mijn gedachten gaan alle kanten op.
Inge sloeg een arm om Julia heen en streelde rustig met haar vrije hand door Julia’s haar. “Weet je wat,” zei Inge, “ ik vind het heel goed van je dat je je gedachten hebt gedeeld. Ik ga beneden even een kopje koffie drinken. Jij mag wel even hier blijven. Ik zou het leuk vinden om ook een keertje voor jou te zorgen. Dan weet je in ieder geval hoe het is. Als het je niet bevalt, hebben we het er gewoon niet meer over. Die keus laat ik aan jou over. Laten we het zo afspreken: jij gaat hier even heel goed over nadenken. Als ik straks terug naar boven kom en je zit nog steeds op mijn kamer, dan ga ik er vanuit dat je het wilt proberen en dan gaan we ervoor. Als je terug bent gegaan naar Anne’s kamer om jezelf aan te kleden, dan weet ik dat je het toch liever niet wilt. Dat is ook prima en dan hebben we het er niet meer over. Hoe klinkt dat?”
“Ja, dat is goed, maar ik weet het echt niet hoor,” zei Julia.
“Geeft niet, ik zal rustig aan doen beneden. Dan kun jij er rustig over nadenken. Dat gezegd hebbende stond Inge op, streek nogmaals door Julia’s haar en verliet de slaapkamer.
Julia hoorde Inge de trap af lopen en de deur naar de woonkamer sluiten. Daar zat ze dan. Ze staarde naar de commode. Weer kreeg ze dat warme gevoel. Plotseling dacht ze aan thuis. Aan haar eigen moeder. “Jeetje, wat zal zij wel niet denken als ze wist wat er in mijn hoofd afspeelde,” dacht Julia. Zo bleef Julia een tijdje in gedachten.

Later hoorde ze de tussendeur beneden opengaan. Julia schrok wakker uit haar gedachten. Ze hoorde Inge de trap op komen. “Ik moet nu een besluit nemen,” dacht Julia. Of hier blijven of snel teruggaan naar Anne’s kamer………………………….
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 03 september, 2016, 18:24:55
Ik merk dat ik bijna de zelfde kriebels heb dan Julia. Ben reuze benieuwd welke kant het op gaat
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Lauwie op 06 september, 2016, 15:37:28
Leuk verhaal  :doeii
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 06 september, 2016, 17:24:51
Helemaal eens, hoop snel op een vervolg
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 07 september, 2016, 12:24:01
Hoofdstuk 10

Inge liep haar eigen slaapkamer binnen en daar zat Julia met tranen in haar ogen. “Ach lieverd, wat doe ik je toch aan,” zei Inge. “Vergeet alles wat ik gezegd heb. Dat mijn dochter het inmiddels fijn vindt, betekent natuurlijk niet dat het ook bij jou het geval zal zijn. Het spijt me zo dat ik je ermee lastig gevallen heb.” Inge liep naar Julia toe en ging naast haar op bed zitten. Ze opende haar armen en gaf Julia een lange knuffel.
“Ik huil alleen een beetje van de spanning,” zei Julia. “Ik heb erover nagedacht en ik wil het namelijk wel. Ik vind het alleen heel erg eng, dus ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren.”
Inge liet Julia los en keek haar recht in haar ogen aan. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. “Weet je het zeker, Julia,” vroeg Inge.
“Ja, ik weet het zeker,” antwoordde Julia.
Inge dacht er even over na en zei vervolgens: “Goed Julia, we gaan het proberen, maar omdat je het allemaal een beetje eng vindt, wat ik trouwens goed begrijp, doen we het in jouw tempo. Geef het aan als je iets niet prettig vindt en dan stoppen we er gelijk mee. Hoe klinkt dat?”
“Prima,” zei Julia. “Eigenlijk wil ik dat je gewoon hetzelfde bij mij doet als bij Anne. Ik zie hoe blij Anne ervan wordt en ik wil hetzelfde ervaren. Ik heb al een hele poos kriebels in mijn buik.”
“Goed dan,” zei Inge, “zullen we het dan maar proberen?”
Julia knikte zachtjes met haar hoofd. Inge stond op en pakte Julia bij haar bovenarmen. Ze tilde haar langzaam omhoog totdat ze tegenover haar stond. Julia zuchtte even diep en zei vervolgens dat ze er klaar voor was. Inge maakte de knoopjes van Julia’s pyjamashirt los en trok het vervolgens uit. Ook het hemd dat ze eronder droeg werd uitgetrokken. Daarna volgde haar pyjamabroek en als laatste haar onderbroek. Julia stond nu naakt voor Inge. Ze rilde even.
“Inge, ik krijg het koud zo!”
Inge keek haar aan en zei: “Dat snap ik schat, maar we gaan je heel snel weer aankleden. En je mag me vanaf nu net als Anne mama noemen. Denk je dat je dat kunt?”
Ja, mama,” zei Julia al giechelend.
“Mooi zo,” zei Inge, ‘dan zullen we je nu gaan aankleden.” Ze tilde Julia op en liep met haar in haar armen naar de geïmproviseerde commode. Ze legde Julia er heel rustig op. Ze opende het bovenste laatje en pakte er een luier, zalf en talkpoeder uit. Ze opende de luier en pakte Julia bij haar enkels vast. Ze tilde haar benen op en duwde haar knieën richting haar kin. Haar billen kwamen een stukje los van het aankleedkussen. Inge legde de luier onder de billen van van Julia. Er ging een rilling door heen. “Gaat het?, vroeg Inge.
“Ja hoor, het is alleen een jaar of vijftien geleden toen mijn moeder dit voor het laatst bij mij gedaan heeft, dus mijn lichaam reageerde er even op toen ik een luier onder mijn billen voelde. Maar niets aan de hand hoor, het voelt lekker zacht.”
“Goed om te horen, dan ga ik nu je billetjes in de zalf zetten.” Ze pakte de tube met babyzalf en tilde Julia’s benen nogmaals de lucht in. Ze opende de tube en smeerde wat zalf op haar handpalm. Vervolgens begon ze zachtjes in draaiende bewegingen de billen van Julia in te smeren. Toen ze klaar was, legde ze haar benen weer op de commode. Ze pakte het busje met talkpoeder. Ze duwde Julia’s benen een beetje uit elkaar en strooide wat van het poeder op haar onderbuik en vagina. Ze wreef het rustig over haar huid. Daarna liep ze even naar de badkamer om haar handen schoon te maken. Toen ze weer terug kwam, keek ze Julia aan en zei ze: “Zo schatje, je bent nu helemaal klaar voor je eerste luier. Zullen we verder gaan?”
“Graag mama,” zei Julia met licht blozende wangen.
Inge pakte de voorkant van de luier en legde het op haar onderbuik. Ze pakte eerst de twee plakkers aan de linkerkant en plakte ze vast. Vervolgens pakte ze de twee aan de rechterkant en maakte ook deze vast. Ze liet Julia rechtop zitten op de commode. “En, wat vindt je ervan?”
“Het zit best lekker. Heel comfortabel.”
“Mooi,” zei Inge. Ze pakte de talkpoeder en de zalf en legde het terug in de bovenste la. Vervolgens opende ze de tweede la en haalde er een romper uit. Ze trok hem over Julia’s hoofd aan. “Nu moet je nog heel even gaan liggen, dan kan ik de drukkertjes vastmaken.”
Julia ging weer liggen en Inge maakte de drukkertjes vast. Ze pakte haar pyjamabroek van de grond en schoof hem over haar benen. Julia tilde haar billen op zodat de broek helemaal aan kon. Daarna mocht ze weer rechtop gaan zitten. Inge pakte haar pyjamashirt en trok het bij Julia aan. Als laatste maakte ze de knoopjes van het shirt dicht en tilde Julia van de commode. Ze gaf haar vervolgens een flinke tik tegen haar billen. Het maakte een ploffend geluid. Hier moesten ze beiden hard om lachen. Inge pakte Julia’s hand vast en samen liepen ze de trap af richting de woonkamer.

In de woonkamer aangekomen, mocht Julia op de bank gaan zitten. “Ik ga even een flesje melk voor je maken. Wil je het koud of warm,” vroeg ze aan Julia.
“Baby’s drinken het warm toch? Dus laten we dat dan maar een keer proberen,” zei Julia.
Inge liep naar de keuken en zette de waterkoker aan. Ze voelde zich gelukkig. Ze had nu niet alleen een dochter om voor te zorgen, maar ook haar beste vriendinnetje. “Nu heeft Anne een speelmaatje. Ze hoeft zich niet meer opgelaten te voelen in aanwezigheid van Julia. Ze kunnen deze ervaring nu samen beleven,” dacht Inge. Het maakte haar erg gelukkig.
Het water kookte. Ze deed wat heet water in kommetje. Ze pakte het flesje van Anne, spoelde het af, deed er melk in en zette het in het kommetje met heet water. Ze wachtte een paar minuten en haalde het uit het kommetje. Ze hield het flesje ondersteboven. Er lekten een paar druppels op haar onderarm. Het voelde warm aan, maar niet heet. “Precies goed,” dacht ze.

Inge kwam terug de woonkamer in en ging naast Julia zitten. “Zo Julia, nu mag je proberen bij mama op schoot te komen, dan kan ik je een flesje geven. Julia probeerde het , maar dat paste natuurlijk niet. Uiteindelijk lag ze met haar billen naast Inge en met haar hoofd tegen Inge’s borsten. Julia schrok even, maar Inge zei dat het geen probleem was. Julia liet haar hoofd weer tegen Inge’s borsten rustten. Inge bracht het flesje naar Julia’s mond en ze begon te drinken. De warme melk was even wennen, maar het smaakte best aardig. Halverwege het drinken merkte Julia dat ze moest plassen. Ze stopte met drinken en keek Inge aan.
“Wat is er?, vroeg Inge. “Hoef je niet meer?”
“Jawel, maar ik moet even naar het toilet.”
“Je hebt natuurlijk een luier om, lieverd.” Maar we hebben afgesproken om het in jouw tempo te doen, dus zeg het zelf maar: luier of wc?”
“Ik wil het wel in mijn luier proberen, maar ik weet niet of het lukt,” zei Julia.
“Probeer je maar zoveel mogelijk te ontspannen,” zei Inge. “Leg er niet te veel druk op, dan lukt het zeker niet. Drink maar lekker verder en dan zien we straks wel, goed?”
Julia knikte en dronk weer verder uit haar flesje. Toen het flesje helemaal leeg was, zette Inge het op de tafel. Ze stopte haar hand in Julia’s broek, duwde de onderkant van het rompertje opzij en voelde aan de luier. “Nog niet gelukt voel ik.”
Julia schudde haar hoofd. “Ik ben erg gespannen en dan lukt het niet,” zei ze.
“Zal ik proberen je een beetje te laten ontspannen?” zei Inge.
Julia knikte. Inge drukte Julia’s hoofd zachtjes tegen haar borsten en streelde zachtjes door haar haar. Vervolgens wreef je in cirkels over haar rug en over haar buik. Ze keek telkens naar Julia’s gezicht. Julia had haar ogen dicht en liep af en toe rood aan. Zo ging dat ongeveer vijf minuten door. Julia zuchtte en zei: “Het lukt niet. Ik kan me nog steeds moeilijk ontspannen.” Ze sloot haar ogen weer en drukte haar gezicht tussen Inge’s borsten.
Dit liet Inge niet onberoerd. Plotseling schoot haar iets te binnen. “Nee, dat kan toch niet? Of toch wel? Was dit een hint, of schaamt Julia zich gewoon? Wil ik dit eigenlijk wel?”
Inge stond voor een dilemma. Wat ze van plan was, gaf haar een waanzinnig gevoel. Maar tegelijkertijd maakte ze zich erg veel zorgen over de reactie van Julia. Ze besloot het haar te vragen, aangezien ze afgeproken hadden nieuwe dingen te doen als Julia er klaar voor was.
“Julia, ik wil iets aan je vragen.”
Julia keek op totdat ze in de ogen van Inge keek.
“Toen je je net zo’n beetje in mijn borsten begroef, kreeg ik een idee en jij moet me maar even eerlijk zeggen wat je ervan vindt. Ik wil proberen je aan de borst te leggen om te kijken of je je dan beter kunt ontspannen. Wat denk je daarvan?”
Julia zette grote ogen op. “Jeetje, mama, ik had niet verwacht dat je dat ging zeggen.”
Het werd helemaal stil. Niemand zei iets. Julia was eerst geschrokken, maar toen de schok voorbij was, dacht ze na over het voorstel. Na wat voor Inge een uur leek te duren, opende Julia plotseling haar mond: “Ik uh….ik uhhh.    Wil het misschien best wel proberen, als jij dat goed vindt?”
Inge voelde de opluchting door haar heen gaan. Dit had helemaal verkeerd kunnen aflopen. Ze keek Julia aan en zei: “Weet je het zeker, want dit is misschien best een beetje raar?”
“Ja,” zei Julia, “ik wil het best proberen op voorwaarde dat je het niet tegen Anne zegt.”
“Dat wilde ik jou ook vragen,” zei Inge. “Dit is iets wat we beter niet met Anne kunnen delen. Ik ben natuurlijk haar moeder en ik denk dat ze dit niet zal begrijpen. Toch zou ik het wel heel graag bij jou willen proberen. Ik geef natuurlijk geen melk, maar misschien helpt het je een beetje te ontspannen. Zullen we het dan maar proberen?” zei Inge met een grote glimlach op haar gezicht.
Julia knikte en haalde een paar keer diep adem.

Ondertussen zat Anne op de fiets richting huis. Ze had heerlijk gesport. Nu wilde ze zo snel mogelijk terug naar huis. Misschien kon ze wel iets leuks met Julia gaan doen. Het was mooi weer, dus waarom niet lekker een dagje naar het strand? Ze hoopte dat Julia er nog zou zijn. Ze had gezegd van wel. Ze fietste snel door naar huis.

Inge maakte de knoopjes van haar eigen pyjama los. Overdag droeg ze haar bh eronder, anders kreeg ze last. Toen ze de bovenste knoopjes had losgemaakt, keek ze even naar Julia. Julia lag er onbewogen bij, dus ging ze verder. Ze duwde de rechterkant van het deel dat haar borst bedekte omlaag, zodat haar borst vrij kwam. Ze pakte het achterhoofd vast Julia vast en begeleidde haar richting haar borst. Julia opende haar mond en begon zachtjes aan de tepel te zuigen. Eerst heel erg onwennig, maar ze merkte dat ze het fijn vond, dus al snel begon ze wat steviger te zuigen. “Rustig aan,” zei Inge, “anders doet het zeer.’ Julia zoog zachtjes door. Inge streelde met de buitenkant van haar hand over Julia’s wang. Ze vond het een heerlijk gevoel. Ze voelde hoe Julia zich ontspande. Ze voelde aan dat Julia het ook fijn vond.

Een paar minuten later was Julia volledig ontspannen. Ze had het eerst niet verwacht, maar ze vond het geweldig. Ze lag dicht tegen Inge aan en kon haar rustige hartslag horen. Zo zou ze wel een hele poos willen blijven liggen. Ze voelde haar plas weer opkomen. Ze deed haar benen een stukje uit elkaar en zette druk. Ze begon te plassen. Omdat ze half onderuit lag, voelde ze haar plas langs haar billen de luier inlopen. Het voelde gek, maar eigelijk helemaal niet zo vies. Toen ze uitgeplast was, concentreerde ze zich weer meer op Inge’s borst en zoog verder. Inge had de verandering in bewegingen ook gemerkt. Ze ging weer met haar hand de broek van Julia in en voelde aan de luier. De luier was heel erg warm. “Zo, heeft mijn kleine meid een flinke plas in haar luiertje gedaan?”
Julia liet Inge’s borst los, keek op en knikte: “Ja mama, het is gelukt. “Ik vond het best lekker. Mag ik alsjeblieft nog even verder drinken, want ik vind het zo fijn.”
“Natuurlijk, schatje. Drink maar lekker verder, want mama vindt het ook fijn. Ik ga je zo wel even aan de andere borst leggen, anders groei ik scheef.”
Hier moesten ze beiden even om lachen. Inge duwde Julia’s hoofd weer terug naar haar borst.

Plotseling werden ze opgeschrikt door een gil. Ze keken allebei richting de achterdeur en daar stond Anne, met veel verbazing op haar gezicht.
“Oh mijn god, wat is hier in vredesnaam aan de gang?”…………………………….
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 07 september, 2016, 22:38:46
Weer een geweldig vervolg hoor, ik kan wel merken dat het volgens mij rechtstreeks uit je hart komt. Erg mooi geschreven en ga zo door....................................................
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 09 september, 2016, 18:54:53
Wachten duurt lang................. zucht
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 09 september, 2016, 20:34:52
Hoofdstuk 11

“Sorry Anne, ik had je nog niet terug verwacht,” zei haar moeder. “Het was niet onze bedoeling dat je dit zou zien. Julia wilde ook graag weten hoe het is om als een baby behandeld te worden, maar ze kon zich moeilijk ontspannen en toen dacht ik..........”
“.....ik leg de beste vriendin van mijn dochter aan mijn borsten,”maakte Anne de zin van haar moeder af. “Pfff, ik weet het allemaal even niet meer hoor! Ik ga naar mijn kamer.”
Anne pakte haar storttas en stormde de trap op. Julia ging rechtop zitten en deed haar handen voor haar gezicht. Inge knoopte haar pyjamashirt weer dicht, stond op en liep naar de keuken. Ze steunde met beide handen op het aanrecht en keek vijf minuten lang doelloos uit het raam. Vervolgens liep ze terug de woonkamer in en zei tegen Julia dat ze even bij Anne ging kijken en dat Julia maar even in de woonkamer moest wachten.
Boven aangekomen klopte ze op de deur van haar dochter.
“Ja,”zei Anne.
“Mag ik binnenkomen?” vroeg haar moeder.
“Als je borsten maar bedekt zijn,” riep Anne terug.
Inge opende de deur en zag Anne op bed op haar buik liggen. Ze kon haar gezicht niet zien. Ze had haar gezicht in haar kussen gedrukt. Inge ging naast haar op bed zitten en streelde Anne zachtjes over haar rug. Ze zeiden allebei niets.

Beneden voelde Julia zich behoorlijk ongemakkelijk. Ze was zojuist betrapt door haar beste vriendin. Ze had het vooraf met Anne moeten bespreken, besefte ze nu. Maar voordat Anne wegging van huis wist ze zelf nog niet eens wat ze wilde en voelde. Het ging allemaal opeens zo snel. Ze wist dat ze met Anne moest gaan praten, ze wist alleen niet wat ze moest zeggen. Voelde Anne zich verraden door haar of was ze juist boos op haar moeder? Julia wist het niet. Haar luier was niet warm en nat meer, maar voelde inmiddels koud en oncomfortabel aan. Ze wilde zo snel mogelijk verschoond worden, maar besefte dat het er nu even niet in zat.

“Het spijt me,”zei Inge plotseling. “We hadden het eerst met je moeten bespreken.”
Anne draaide zich om naar haar moeder en je kon duidelijk zien dat ze gehuild had. “Wat is er gebeurd? Ik had geen flauw idee van Julia. Ze heeft mij niets verteld. Hoe lang is dit al zo?”
“Sinds jij bent gaan sporten,” zei Inge. “En ze wist het zelf ook niet. Ik besprak het vanmorgen met haar en ze leek nieuwsgierig. Uiteindelijk wilde ze het proberen. Dus heb ik haar net zo behandeld als jij.”
“Gelukkig niet helemaal net als ik. Het beeld van jouw borsten krijg ik voorlopig niet meer van mijn netvlies.”
“Sorry, schatje.” Dat deed ik, omdat ze erg gespannen was. Ik vroeg aan haar of ze het wilde proberen. Het was een ingeving. Ik weet niet wat me bezielde.”
“Volgens mij vond Juul het helemaal niet erg,” zei Anne, “maar ik hoef het niet meer te zien. Ik vind het fijn als je voor me zorgt en eerlijk gezegd vind ik het ook prima als je voor Juul zorgt, maar je bent mijn moeder, dus liever niet meer dat borstengedoe, alsjeblieft!”
“Afgesproken,” zei Inge. “Dus je vindt het niet erg als ik ook voor Julia zorg zoals ik voor jou zorg?”
“Nee hoor, dat vind ik eigenlijk wel fijn. Dan ben ik niet alleen en heb ik een speelmaatje als ik klein ben. Ik ben ook niet boos of zo, maar ik schrok gewoon van het hele tafereel. Ik had het totaal niet verwacht. Misschien was ik ook wel een beetje jaloers. Niet op die borstvoeding, maar omdat zij nu alle aandacht kreeg, denk ik. Dat wil ik niet kwijt, ik vond het juist zo fijn.”
“ Ik ook, dus daar verandert helemaal niets aan. Zullen we Julia erbij halen, dan kunnen jullie nog even samen praten.”
“Dat is goed mama.”

Inge liep naar beneden, terug naar de woonkamer. Daar zat Julia nog steeds. “Anne wil even met je praten,” zei Inge. “Je hoeft je nergens druk om te maken, Anne vindt het geen probleem.”
“Oh gelukkig maar,” zei Julia. “Ik was bang dat ze me nu haatte.”
“Helemaal niet hoor, ze wil juist graag een speelmaatje. Ze was alleen een beetje geschrokken, maar nu gaat het wel weer. Ga maar snel naar haar toe”.
Julia liep naar boven en ging de slaapkamer van Anne binnen. Ze twijfelde even of ze in de deuropening moet blijven staan, maar liep vervolgens toch maar naar het bed en ging naast Anne zitten. “Sorry van daarnet,” zei ze.
“Je hoeft geen sorry te zeggen, ik kan je moeilijk kwalijk nemen dat je hetzelfde wilt als ik. Wij hebben dit alles over jou uitgestort. Ik kan alleen maar gelukkig zijn dat ik dit nu echt met je kan delen. Ik zit alleen niet zo op mijn moeders borsten te wachten, snap je?”
“Volkomen,” zei Julia terug. “Het zal niet meer gebeuren.”
Ze keken elkaar aan en omhelsden elkaar. “Mag ik je luier zien?” vroeg Anne.
“Ja hoor,” zei Julia. Ze stond op en trok haar pyjamabroek naar beneden.
“Hé, jij hebt ook een romper aan,”zei Anne. “Mag ik de knoopjes losmaken?”
“Vooruit,” zei Julia.
Anne pakte de romper vast en maakte de drukkertjes één voor één los. Nu kon ze de luier goed zien. Ze begon te giechelen. “Je hebt 'm helemaal vol geplast, zie ik.”
“Ja, toen ik bij je moeder op schoot lag. Ik schaamde me dood,” zei Julia.
“Nergens voor nodig hoor, dat heb ik ook al gedaan. Ik roep mama wel even, dan kan ze je verschonen.”
Anne liep naar de gang en riep haar moeder. “Ik kom eraan,” riep Inge terug.
Inge liep de trap en vroeg aan Anne wat er aan de hand was.
“Volgens mij heeft Julia een schone luier nodig,”zei Anne
“Oh ja, dat is waar ook,” zei Inge. Ze liep samen met Anne terug naar de slaapkamer. Ze zag Julia op bed zitten. “Zo meisje, zullen we jou maar even gaan verschonen?”
Julia knikte.
“Wordt het een schone onderbroek of een schone luier?” vroeg Inge.
“Een schone luier natuurlijk,” zei Anne snel. “En daarna wil ik ook!”
Julia en Anne keken elkaar aan en daarna glimlachten ze allebei.
“Goed dan,” zei Inge. “Vandaag heb ik dus twee baby's om voor te zorgen. Ze pakte de handen van beide meiden vast en dirigeerde naar haar eigen slaapkamer. Ze gaf Julia een tikje tegen haar billen. “Zo, eerst jij maar, voordat je nog uitslag krijgt,” zei ze tegen Julia.
Julia klom op de commode en ging zachtjes op haar rug liggen. Ze had haar pyjamabroek niet meer aangetrokken en de drukkertjes van haar romper waren nog steeds los. Ze keek Anne aan en glimlachte. Anne beantwoorde haar glimlach door Julia's hand vast te pakken.
Haar moeder maakte intussen de la open en pakte er billendoekjes, talkpoeder en twee schone luiers uit. Ze legde de spulletjes op bed. Vervolgens maakte ze de plakstrips van Julia's luier los en opende hem. Ze tilde haar benen op en pakte de billendoekjes van het bed. Ze pakte er een paar doekjes uit en veegde haar schoon. Ze rolde de natte luier op en legde hem weg. Ze opende een nieuwe luier en schoof hem onder Julia's billen. Ze wreef nog wat talkpoeder over haar billen en plakte vervolgens de luier dicht. Ze maakte de drukknoopjes van haar romper weer vast en tilde Julia van de commode. “Zo, jij bent weer lekker schoon, lieverd,” zei Inge. “Ga maar even je pyjamabroek uit Anne's slaapkamer halen, dan begin ik vast met je zusje,” zei ze met een knipoog.
Julia liep weg. Inge tilde Anne op de commode en ontdeed haar van haar bovenkleding. Toen dat uit was, legde ze Anne op haar rug. Op dat moment kwam Julia weer terug. Ze gaf de pyjamabroek aan Inge. Inge trok hem vervolgens bij Julia aan. “Dankjewel, mama,” zei Julia. Daar moesten ze alledrie om lachen.
“Zolang je een baby bent, mag je me ook mama noemen hoor, zolang Anne er geen probleem mee heeft,” zei Inge.
“Ik vind het goed hoor, Juul,” zei Anne. “Lief zusje van me.”
Weer moesten ze allemaal lachen.
Inge trok vervolgens de broek en onderbroek van Anne uit en tilde haar benen de lucht in. Ze pakte de andere luier en schoof hem onder Anne's billen. Ook bij Anne wreef ze talkpoeder over de billen. Ze plakte de luier dicht en deed de tweede la open. Daar haalde ze een schone romper uit en trok 'm bij Anne aan. Ze tilde Anne van de commode en met z'n drieën liepen ze terug naar de slaapkamer van Anne. Inge pakte een schone pyjama voor Anne uit de kast en trok hem bij haar dochter aan. “Lopen jullie maar vast naar beneden,” zei Inge. “Ik kom er zo aan.”
Samen liepen de twee “zusjes” naar beneden. Ze gingen samen op de bank zitten en gaven elkaar een dikke knuffel. “Ik ben zo blij dat ik dit met jou kan delen,” zei Anne.
“Ik ook,” zei Julia terug.

Een minuut of vijf later kwam ook Inge weer naar beneden. Ze had een grote plastic opbergbox bij zich met al Anne's oude knuffels erin. Ze zette de box op de grond en opende het deksel. “Gaan jullie maar even fijn samen op de grond spelen met de knuffels, dan maak ik in de keuken wat te eten en te drinken klaar voor jullie.” Inge liep de keuken in.
Julia en Anne stonden op van de bank en liepen naar de box. Ze gingen beiden op hun knieén zitten en bekeken de inhoud. Toen ze allebei een knuffel wilden pakken, ging plotseling de deurbel.............................................
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 09 september, 2016, 22:42:39
Lief en ook weer zo spannend in 1 keer
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 14 september, 2016, 12:04:20
Hoofdstuk 12

Ze schrokken er allemaal van. Zowel Inge als Anne hadden geen bezoek verwacht. “Gaan jullie voor de zekerheid maar even snel naar boven,” zei Inge. “Misschien is het gewoon een collectant, maar doe het toch maar voor de zekerheid.” Terwijl Anne en Julia zich naar boven haastten, liep Inge naar de voordeur. Na het openen van de deur zag de buurvrouw met haar dochtertje Nina in de kinderwagen staan. “Hoi Petra,” zei Inge. “Wat kan ik voor je doen?”
“Nou,” zei Petra, “ik zit met een probleempje. Ze hebben me even nodig op mijn werk, dus ik vroeg me af of jij eventjes op Nina zou kunnen passen? Het is maar een paar uurtjes en ik weet zo snel even niet hoe ik het anders op moet lossen.”
“Dat is geen probleem hoor,” zei Inge. “Ik ben vrij vandaag, dus dat kan.”
“Oh geweldig,” zei Petra. “Ik ben je eeuwig dankbaar. Weet je zeker dat het lukt?”
“Ja hoor, ik heb al vaker op Nina gepast en we hebben het altijd heel gezellig saampjes.”
Inge stapte opzij, zodat Petra de kinderwagen naar binnen kon rijden. “In de luiertas zit alles wat ze nodig heeft. Er zitten ook twee flesjes met afgekolfte melk in. Wil je die in de koelkast zetten?” Over een uurtje of zo mag ze een flesje hebben. Ik verwacht voor de volgende voeding wel weer terug te zijn, maar voor de zekerheid zit er een tweede flesje in.”
 “Prima,” zei Inge. “Maak je om ons maar geen zorgen, dat komt wel goed. Succes op je werk!”
“Dankjewel,” zei Petra. Vluchtig haastte ze zich naar haar auto en reed weg.

Inge zwaaide nog even en sloot vervolgens de deur. Ze reed de kinderwagen de woonkamer binnen en riep naar Anne en Julia dat ze weer naar beneden konden komen. Eenmaal beneden aangekomen zagen ze de kinderwagen staan. Anne herkende de wagen en vroeg: “Moeten wij vandaag op Nina passen?”
“Ja,” zei Inge. “Een paartjes. Petra moest even naar haar werk.”
“Hoe oud is ze?,” vroeg Julia.
“Vier maanden,” zei Inge. “Maar jullie moeten wel zachtjes praten hoor, want Nina ligt te slapen.”
Inge opende de luiertas en haalde de twee flesjes eruit. Ze liep naar de koelkast in de keuken en zette de twee flesjes erin. Toen ze terug de woonkamer inliep, zag ze Anne en Julia verwonderd naar Nina in de kinderwagen kijken. “Oww, wat een schatje,” zei Julia.
“Ja,” zei Inge. “Net zo’n schatje als jullie twee!”
De twee meiden kregen een kleur op hun wangen. Inge zag het en begon te lachen. Ze gaf de beide meiden een pets tegen hun geluierde billen.

Na nog een tijdje bij Nina gekeken te hebben, liepen de meiden terug naar de box met knuffels en kozen er allebei één uit. Met hun gekozen knuffel gingen ze tegen elkaar aan op de bank zitten.
Niet veel later opende Nina haar oogjes en begon zachtjes te huilen. Inge liep naar de kinderwagen toe en haalde haar eruit. Tegen Anne zei ze: “Kun je even een paar kleedjes uit de kast halen, zodat ik Nina erop kan leggen.
“Ja hoor,” zei Anne en ze liep naar de kast. Ze pakte er meerdere kleden uit en liep ermee naar de box met knuffels. Ze spreidde de kleden uit over de grond en ging er zelf op zitten. Voorzichtig legde Inge Nina op één van de kleden. Nina begon gelijk harder te huilen. “Kunnen jullie Nina heel even bezig houden? Dan maak ik snel even haar flesje klaar.”
“Geen probleem,” riepen Anne en Julia tegelijk. Julia stond op van de bank en kwam bij Nina en Anne op het kleed zitten. Nina was nog steeds aan het huilen. “We moeten haar proberen af te leiden,” zei Anne. Ze pakten allebei wat knuffels uit de box. Ze hielden de knuffels één voor één voor het gezichtje van Nina. Het huilen ging zachtjes over in gesnik en ze probeerde met haar handjes de knuffels te pakken.

Ondertussen had Inge water opgezet in de waterkoker. Ze pakte één van de flesjes uit de koelkast. Toen het water gekookt had, pakte ze een plastic bakje en deed daar een flinke scheut gekookt water in. Vervolgens zette ze het flesje melk erin. Ze keek even op haar horloge en liep terug naar de woonkamer. Daar zag ze de drie baby’s lief met elkaar spelen. Nina lag op haar rug en Anne en Julia lagen er beiden aan een kant naast op hun zij. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht. Het ging allemaal nog beter dan ze ooit had durven dromen. Ze keek weer op haar horloge en liep terug naar de keuken. Ze haalde het flesje uit het plastic bakje. Ze hield het flesje schuin en druppelde wat melk op haar pols. “Perfect,” zei ze. Ze droogde haar pols aan een handdoek en liep met het flesje terug de woonkamer in.
“Zo,” zei Inge, “ik ga deze kleine meid even de fles geven.” Ze pakte Nina op van het kleed en nam haar mee naar de bank. Anne en Julia stonden op en volgden haar. Ze gingen met z’n allen op de bank zitten. Anne en Julia met hun knuffel in hun handen en Inge met Nina op schoot. Ze legde het hoofdje van Nina een schuin op haar onderarm en met haar andere hand bracht ze het flesje naar Nina’s mond. Ze begon gulzig te drinken. Inge keek naar de andere meiden en zei: “Zal ik jullie beiden zo ook even een flesje geven?”
Ze knikten beiden. Ze speelden wat met hun knuffels, maar het grootste deel van de tijd keken ze met een jaloerse blijk naar Nina.
Nadat Nina het flesje leeggedronken had, tilde Inge haar op en legde haar hoofdje op haar op haar schouder. Ze liep zachtjes wiegend door de kamer, terwijl ze zachtjes op Nina’s rug klopte. Na een poosje liet Nina een boertje. Ze liep met Nina nog in haar armen naar de kleden en legde Nina weer terug. Kunnen jullie nog even met haar spelen, zodat ik jullie flesjes klaar kan maken?”
De twee meiden knikten wederom en gingen terug naar Nina.

Weer in de keuken aangekomen, zette Inge de waterkoker weer aan. Ze deed de koelkast open en zag het tweede flesje melk staan. “Nee,” dacht ze. “Dat is moedermelk, dat kan ik niet maken.” Snel verzette ze haar gedachten en pakte het pak melk uit de koelkast. Ze pakte twee flesjes en vulde ze met melk. Ze zette het pak terug in de koelkast. Het water had inmiddels gekookt. Ze gooide het plastic bakje leeg en vulde het met het nieuwe, kokende water. Vervolgens zette ze de twee flesjes in het bakje. Ze keek weer even op haar horloge en liep terug de woonkamer in.
Daar zag ze de drie baby’s liggen. Julia en Anne lachten en ook Nina was aan het giechelen. Inge kreeg het helemaal warm van binnen. Ze bleef een paar minuutjes naar het drietal kijken alvorens ze weer terug liep naar de keuken. Ze testte de beide flesjes en na goedkeuring nam ze ze mee de woonkamer in. “De andere twee baby’s zijn aan de beurt,” zei ze.
Anne en Julia keken Inge’s kant op en zagen haar weer plaatsnemen op de bank.
“Wil één van jullie Nina even oppakken en de ander het kleedje waarop ze ligt? Dan kunnen jullie het kleedje voor de bank op de grond leggen, zodat ik Nina in de gaten kan houden.”
Zo gezegd, zo gedaan. Toen Nina eenmaal op het kleedje voor de bank lag, zei Inge: “Jullie mogen allebei aan een kant van de bank komen liggen met jullie hoofd op mijn benen.” Ze pakte een paar kussentjes van de bank en legde ze op heer schoot. Anne en Julia gingen allebei aan een kant van Inge liggen met hun hoofd op de kussentjes, zodat ze schuin genoeg lagen om te kunnen drinken. Inge bracht de flesjes naar hun mond, waarna ze rustig begonnen te drinken. De warme melk smaakte hun beiden voortreffelijk.

Nadat de flesjes leeg waren, stond Inge op en liet de meiden op de bank liggen. Ze liep naar de keuken en zette de lege flesjes op het aanrecht. Weer terug in de kamer ging ze weer op de bank zitten en tilde Julia een beetje op haar schoot. Ze legde Julia’s hoofd op haar schouder en begon zachtjes op haar rug te kloppen. Dit bleef ze een poosje doen, maar er kwam geen boertje. Ze legde Julia terug en deed vervolgens hetzelfde met Anne. Na een poosje liet Anne een knalharde boer.
“Sorry,” zei Anne.
“Je hoeft geen sorry te zeggen hoor, zei Inge. “Dat doen baby’s nu eenmaal.”
Daarna moesten ze beiden lachen. Inge stond op en vroeg aan Anne en Julia om ook even te gaan staan. De beide meiden stonden nu recht voor Inge. Inge hurkte door haar knieën en voelde aan de luiers van de beide meiden. “Zozo,” zei Inge verbaasd. “Allebei nog helemaal droog. Draai jullie maar even om.” Beide dames gehoorzaamden, waarna Inge even vluchtig bij de billen rook. “En ook allebei niet gepoept, wat zijn jullie toch al een grote meiden, zeg!”
Anne en Julia keken elkaar blozend aan en giechelden een beetje. Inge liep naar Nina toe en checkte ook haar luier. Ook Nina was nog schoon. “Dan heb ik een leuk idee,” zei Inge. “Zullen we met z’n allen naar de tuin gaan en lekker op het gras gaan spelen? De zon schijnt, dan pakken we ook nog even een lekker kleurtje mee.”
Julia’s gezicht vertrok een beetje. “Maar als anderen ons nou zien?”
“Nee joh,” zei Anne. “We hebben een hoge schutting. Niemand kan ons zien. Misschien de buurvrouw vanuit haar zolderkamer, maar die is aan het werk, dus maak je niet druk.”
“Goed dan,” zei Anne.
Anne en Julia liepen met de kleden en de knuffels de tuin in en Inge liep erachteraan met Nina in haar armen. Ze legden de kleden verspreid over het gras en gingen erop liggen. Inge legde Nina neer en liep nog even terug naar binnen om een parasol te pakken. Ze plaatste de parasol in het midden bij alle kleden, zodat Nina uit de zon kon liggen. Anne en Julia begonnen weer met Nina te spelen. Inge pakte er een ligstoel bij, zette haar zonnebril op en ging lekker onderuit op de stoel liggen.

Na een poosje lekker in de tuin gespeeld te hebben, roken Anne en Julia een vieze lucht. Ze keken elkaar aan. “Ben jij dat?” vroeg aan Julia.
“Nee,” zei Julia terug. “Ik dacht dat jij het was.”
“Echt niet,” zei Anne. “Jeetje zeg, wat kan zo’n kleine baby al stinken zeg.” De keek de kant van haar moeder op en riep: “Mama, volgens mij heeft Nina een poepluier.”
Inge stond op en liep hun kant uit. Ze tilde Nina op en rook even. “Je hebt gelijk, ik zal deze stinkerd snel even verschonen. Blijven jullie nog even lief op de kleden spelen als ik even weg ben?”
“Ja hoor,” zeiden ze in koor.
Inge pakte twee speentjes uit haar broekzak en stopte ze in de monden van Anne en Julia. Inge liep met Nina naar binnen en de twee meiden gingen in het zonnetje liggen met hun speen in hun mond en de knuffels in hun handen.

De buurvrouw, Petra, was inmiddels weer op weg naar huis. Gelukkig had ze deze oplossing kunnen vinden en kon ze haar collega’s op het werk helpen met een ingewikkelde kwestie. Ze reed de straat in en parkeerde haar auto weer op dezelfde plek. Ze liep richting het huis van Inge om Nina weer op te halen. Toen ze vlakbij was, hoorde ze gegiechel in de tuin. “Oh, ze zijn vast buiten met het mooie weer,” dacht Petra. In plaats van naar de voorkant liep ze naar de achterkant waar de tuin zich bevond. Ze hoorde twee stemmen, maar kon niet goed horen wie het waren. Door de hoge schutting kon ze het ook niet zien. Ze liep naar het hek en zag dat deze niet op slot zat. Ze opende het hek en liep de tuin in. Toen ze om het hoekje van de schuur liep, zag ze een tafereel dat ze nooit had verwacht. Vol verbazing sloeg ze haar handen voor haar mond………………………..
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 14 september, 2016, 13:24:02
Dank voor je Up-date. niet helemaal gelezen nog maar dit is zo'n verhaal waar Kris het over heeft in een ander topic en ik het ook veel liever lees
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 14 september, 2016, 18:52:19
 :blos  :blos Betrapt door de buurvrouw, Tja en hoe nu verder
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: kleine81 op 16 september, 2016, 10:37:37
Tot hier heb ik het gelezen ! Ben nu Benieuwd naar het vervolg ....
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Jeff op 16 september, 2016, 11:45:25
Ik ook, vanaf hier moet ik het weer gaan verzinnen. Het verhaal gaat zeker door, maar ik weet nog niet op welke termijn.
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Easy Ryder op 16 september, 2016, 17:28:37
Ik ook, vanaf hier moet ik het weer gaan verzinnen. Het verhaal gaat zeker door, maar ik weet nog niet op welke termijn.

Al tof dat je het zover geschreven hebt en ik wacht geduldig af op het vervolg. Ben wel nieuwsgierig welke draai je er aan geven gaat
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: danny23 op 16 september, 2016, 20:20:29
Geweldig geschreven
Titel: Anne en haar moeder (nieuw hoofdstuk!)
Bericht door: Jeff op 05 maart, 2017, 12:24:05
Hoofdstuk 13

Petra stond aan de grond genageld. Ze zag de dochter van de buurvrouw en haar vriendin op het gras liggen met een speen in de mond en knuffels in hun handen. Als dat nog niet raar genoeg was, kon ze duidelijk zien dat ze allebei een luier omhadden. “Wat is hier in vredesnaam aan de hand,” dacht ze. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Ze besloot om zich om te keren en naar de voorkant van het huis te lopen. Bij het schuurtje draaide ze zich nog één keer om, zodat ze zeker wist dat niemand haar gezien had. Aangekomen bij de voordeur drukte ze op de bel.
Anne en Julia schrokken van het geluid van de bel. Ze bedachten zich geen seconde en haastten zich via de woonkamer naar boven. Ook Inge had het gehoord. Ze was net klaar met het verschonen van Nina. “Dat zal de buurvrouw wel zijn,” zei Inge. “Blijven jullie maar even boven tot ik jullie roep. Dan ga ik met Nina naar beneden.” Op weg naar de voordeur ging de bel nogmaals. Een paar tellen later deed Inge open. “Hoi Petra, dat heb je snel gedaan, ik had je nog niet terug verwacht.” Petra reageerde daar niet op. Ze keek Inge aan of ze zojuist een spook had gezien. “Kijk, daar is mama,”zei Petra tegen Nina.
Petra keerde ogenblikkelijk terug in het heden en pakte haar dochter van Inge aan. “Hoi lieverd, mama is weer terug,” zei ze tegen haar dochter. Inge draaide zich om en liep naar de woonkamer. Petra ging ervanuit dat dit het teken was om haar naar binnen te volgen. “Het zal mij benieuwen wat ik zo aantref en wat Inge daarop te zeggen heeft. Toen ze de woonkamer binnenkwamen, had Petra een goed zicht op de tuin. Anne en haar vriendin waren er niet meer. “Ga zitten,” zei Inge tegen Petra. “Wil je iets drinken?”
“Nee, dankje,” zei ze. “Ik moet zo gaan. Ik heb thuis ook nog het een en ander te doen. Maar weet je…ik uh…. Ik….nee, laat maar.”
“Is er iets,” voeg Inge.
“Ach, nee hoor, ik ben er met mijn gedachten niet helemaal bij vandaag. Zijn de meiden er ook nog?
“Ja, ze zijn boven,” zei Inge.
“Zal ik ze nog even gedag zeggen en bedanken voor het oppassen?
Daar schrok Inge van. “Volgens mij gingen ze net douchen, dus laat maar. Ik zal wel zeggen dat je geweest bent en de boodschap doorgeven.”
“Nou goed, dan ga ik maar.” Samen pakten ze de spullen van Nina bij elkaar. Petra legde Nina in de kinderwagen en Inge pakte het overgebleven flesje melk uit de koelkast. Petra pakte het flesje van haar aan en stopte het in de luiertas. “Bedankt nog Inge, je hebt me enorm uit de brand geholpen vandaag.”
“Geen dank,”zei Inge.
Samen liepen ze naar de voordeur. Inge deed de deur voor Petra open die vervolgens met de kinderwagen de deur uit liep. Op weg naar huis bleef het beeld van Anne en haar vriendin door haar hoofd spoken. Ze wist niet goed wat ze er mee aan moest. Waarom waren ze precies zo gekleed als haar dochter. Was het een spelletje? Maar dan zou Inge dat toch wel tegen haar gezegd hebben? Ze snapte er helemaal niets van.
Urenlang bleef de gedachte van de twee meiden in haar hoofd zitten. Toen nam ze een besluit. Ze wilde er toch het fijne van weten. Ze besloot, zodra Nina opgehaald zou zijn door haar ex-man, de dames te gaan confronteren met wat ze had gezien. Ze wist alleen nog niet zo goed hoe…………………..
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Luierikl op 05 maart, 2017, 15:43:37
mooi verhaal!!!
Titel: Re: Anne en haar moeder
Bericht door: Ella op 09 maart, 2017, 08:34:16
blijft een mooi verhaal :jeej