Afgelopen zaterdag kreeg ik de geest om een stevige wandeling te maken.
Geinspireerd door de meest bekende vierdaagse van Nederland vertrok ik rond het middaguur richting de grote stad.
Een tochtje van slechts 13 killometertjes wat natuurlijk niet in de schaduw mag staan van de kortste vierdaagse afstand maar ik moest ergens mee beginnen hé.
In de grote stad zou ik de trein pakken richting het eerst de beste dorp en vanuit daar zou ik via de bossen naar huis lopen.
In totaal kwam ik volgens google maps op 13 kilometer effectief lopen uit.
Je moet weten, ik kijk altijd een beetje sceptisch naar de Nijmeegse vierdaagse en heb er nooit aan getwijfeld dat ik dat niet zou kunnen.
Gewapend met een tientje en op mijn adidasjes begon ik aan het het bevestigen van mijn zelfvertrouwen.
En eerlijk is eerlijk, het liep lekker (haha).
Ik had ook nog een muziekje bij uiteraard en de eerste 8 kilometer waren piece of cake.
Ik was mooi op tijd op het Centraal Station, kocht een kaartje en had nog een centje over voor een flesje water.
Wachtend op de trein zag ik dat het ineens kei hard was gaan regenen.
Lekker getimed Lauwie, schouder kloppie voor de ikke.
Na een kwartiertje, huplatee de trein in. En niet meer dan 5 minuten later de trein weer uit.
Alleen was het helaas gestopt met zachtjes regenen.
Met bakken kwam het naar beneden.
Toch maar even buienradar checken en daar uit kwam ik tot de fantastische conclusie dat het de komende uur niet zou stoppen met regenen.
Maar ik wilde naar huis, niet in de laatste plaats omdat ik een beetje moest plassen door dat flesje water wat ik zojuist op had gedronken
Verstand op nul en de gedachte aan een warme douche zette mij door de regen, 6 kilometer naar huis.
Wat een ellende, na één kilometer was ik al helemaal doorweekt. Gelukkig was het niet koud. Gelukkig.....(wat een geluk)
Halverwege de bossen vond het flesje water dat het tijd was om naar buiten te gaan. Maar ondanks geen gebrek aan bomen en regenachtig pleures weer was het aardig druk in het bos en kon ik geen geschikte timing vinden om even te plassen.
Doorweekt van de regen, mijn grote mond overpeinzend, veranderde mijn baal humeur in een onverschillig maar vooral 'stout' humeur.
Ik kreeg de onweerstaanbare drang om in mijn broek te plassen.
Ik was toch kletsnat van de regen dus je zou er toch niets van zien, dacht ik(!)
Ik stopte even met lopen, sloot mijn ogen, ontspande mezelf. Een warme straal liep langs mijn benen.
Uit automatisme toch even checken of er niet iemand stond mee te gapen maar anders dan een stel bomen en een koolmeesje was er gelukkig helemaal niemand te bekennen.
De stroming leek oneindig te duren en onderwijl stak ik mijn duim in mijn mond en liep zo na het laatste druppeltje al duimend de bossen uit, richting de bewoonde wereld.
' Lauwie, Lauwie, wat ben je toch klein ' ging het door mijn hoofd.
Altijd pretenderen de grote jongen te zijn maar als het puntje bij het paaltje komt ben je nog niet goed genoeg 'gepotjestraind' ( is dat een woord?) en hoor jij gewoon nog in een luier.
Met dus één hand bij mijn mond ging ik met mijn andere naar mijn kruis en pakte als een kleuter de kliedernatte plek vast.
Met die conclusie wierp ik een blik op mijn broek en sloeg de paniek me toch om het hart toen ik duidelijk het verschil zag tussen 'regennat' & 'broekplasnat'.
Met het dorp in zicht hoopte ik maar dat ik niemand tegen zou komen en ik spoedde me richting huis.
Maar nog geen seconde later hoorde ik een kort getoeter en ik werd langzaam in gehaald door een auto.
Met spoed trok ik de duim uit mijn mond die ik vanaf mijn 'ongelukje' nonstop in mijn mond had geha
De auto reed mij voorbij en ik zag een opgestoken hand en zwaaide terug in de hoop dat er niets van mijn natte broek werd waargenomen.
Inmiddels met wat pijnlijke en zeurende benen ploeterde ik de laatste paar kilometer naar huis en was ik als een kind zo blij dat ik thuis was.
Thuis aangekomen keek ik vlak voor ik de douche intapte nog even op mijn telefoon en zag dat ik een appje had van Lieke.
Had ik wel gezien hoor ;-)<3! #Lauwieisklein
Beetje geschrokken appte ik haar terug.
Ik had gehoopt dat je door de regen niet kon zien dat ik in mijn broek had geplast :-$ #awkward
Ik stapte in de douche en na het afdrogen deed ik mezelf een dikke luier om voor een lekkere lazy zaterdag.
Ik zette mezelf op de bank en keek op mijn telefoon.
Ik had het over je duim in je mond ;-) #oeps #Lauwieisechtklein #ietsdrinken?